آنکه جسمش تمام جان باشد

روح پاکش ببین چه سان باشد

ز اولیا آنکه راه دان باشد

مقتدای جهانیان باشد

کسی که‌آگه ز حال ما نباشد

گَرَم شنعت کند بی‌جا نباشد

بداند هر که بیند آن پری‌رو

که فایز بی‌سبب رسوا نباشد

یا رب چون من به غربت کسی مبتلا نباشد

در پیش چشم دشمن بی‌اقربا نباشد

عباس من کجایی ای مهربان برادر

جای تو اندرین دشت پیاد چرا نباشد؟

ای مونس غریبان سقای غم نصیبان

[...]

بگفتا هیچیک زینها نباشد

سرم سرگرم این سودا نباشد

بنده گر سر بر آستان باشد

به اگر سر بر آسمان باشد

یک نفس با رضای حق بودن

بهتر از عمر جاودان باشد

هر که در بندگی سپارد جان

[...]

بهار دلکش رسید و دل به جا نباشد

از اینکه دلبر دمی به فکر ما نباشد

در این بهار ای صنم بیا و آشتی کن

که جنگ و کین با من حزین روا نباشد

روسا را چو حال آن باشد

حال زندانیان چه‌سان باشد

این تمدن که در جهان باشد

دین و آیین اساس آن باشد

رشوه‌خواره نه پاسبان باشد

بلکه او شبرو و عوان باشد

جدا از طره اش حال دلم دانی چسان باشد

همان حال دل مرغی که دور از آشیان باشد

درون دل از آن رخسار روشن گشت این معنی

که در هر ذرهٔی خورشید تابانی نهان باشد

کشید از مسجدم بیرون صنم نام صمدرویی

[...]

بخدا رسد هر آن دل که پی هوا نباشد

بلی از هوا چو بگذشت بجز خدا نباشد

بره طلب سراپا شده‌ام قدم که رهرو

بطریق عشق بایست کم از صبا نباشد

چو بلای عشق نبود بجهان دگر بلایی

[...]

اگرش خدای خوانم بیقین رضا نباشد

و گرش جدای دانم بخدا روا نباشد

اگر او خدا نباشد ز خدا جدا نباشد

بود این عقیده من که گر او خدا نباشد