که نزدیک خود خواندمت بارها

نهان داشتم با تو گفتار‌ها

ستاره گره بسته بر کارها

فرو دوخته لب به مسمارها

غمزه زبان تیزتر از خارها

جهد گره گیرتر از کارها

مصطفا را بد باو اسرارها

در بهشت او را بود گلزارها

عشق گوید که بسی اسرارها

من دراین مظهر بگفتم بارها

خود درخت اصل دارد بار ها

خود به موسی گفته او اسرار ها

گر رود ابلیس از بازارها

کی رود بازارها را کارها

از وجود عقل خاست انکارها

وز نمود عقل بود اقرارها

از یکی پیدا شده اشجارها

این جهان را فیض داده بارها

گشت راضی گل بدین گفتارها

گفت باید کردنت این کارها

هر که نکند احتیاط کارها

بر دلش آخر نشیند بارها

خاک بد مغز همه اسرارها

گشته پیدا اندرو انوارها

در میان پرده خون عشق را گلزارها

عاشقان را با جمال عشق بی‌چون کارها

عقل گوید شش جهت حدست و بیرون راه نیست

عشق گوید راه هست و رفته‌ام من بارها

عقل بازاری بدید و تاجری آغاز کرد

[...]

زن ازین گونه خشن گفتارها

خواند بر شوی جوان طومار‌ها

ای که یک دیدارتان دیدارها

ای نثار دینتان دینارها

می‌رود بی بانگ و بی تکرارها

تحتها الانهار تا گلزارها

عکس آن تصویر و آن کردارها

زد برین صافی شده دیوارها

مدتی معکوس باشد کارها

شحنه را دزد آورد بر دارها

گفت والله آمدم من بارها

تا ترا واقف کنم زین کارها

بر دلت زنگار بر زنگارها

جمع شد تا کور شد ز اسرارها