ای دولت هند را جمالی دادی

ای شادی زین قبل به غایت شادی

ای چرخ تو در دهان عالم دادی

کای دولت شیرزاد باقی بادی

ای حورا زاده لعبت نوشادی

از باغ بهشت کی برون افتادی

بندیش که پیرایه به تن بنهادی

ای حسن تو پیرایه مادرزادی

ای شاه جهان ز ملک باقی شادی

زیرا که برای ملک باقی زادی

سلطانی را جمال باقی دادی

سلطان سلاطینی باقی بادی

چون موی شدم رنج هر بیدادی

در عشق ندید کس چو من ناشادی

برخیزد اگر وزد به من بر بادی

چون چنگ مرا ز هر رگی فریادی

ای سرشته به سیرت رادی

داد رادی به واجبی دادی

تازه در خسروی به حل و به عقد

صد طریق ستوده بنهادی

رنجها را برسم در بستی

[...]

نازد به تو همواره جوانمردی و رادی

زیرا که همه ساله تو آزاده جوادی

شادست شهنشاه و تو از سلطان شادی

با سیرت پاکیزه و با دولت دادی

پدرم خسرو سگابادی

بگذرانید عمر در شادی

ایا مانده بی‌موجب هر مرادی

همه ساله در محنت اجتهادی

نه در حق خود مر ترا انزعاجی

نه در حق حق مر ترا انقیادی

چو دیوانگان دایم اندر به فکری

[...]

چون در لطف و جود بگشادی

رهنمایی به ما فرستادی

گریهٔ تو زظلم و بیدادی

به که بی وقت خنده و شادی

مرد خمّار و مُطرب و رادی

مایهٔ شادمانی و شادی

بر ره کربلا باستادی

برکشیدی ز دردِ دل بادی

پس اگر ناگهی درافتادی

سازگاری بهست و دل شادی

گفت هی کیستی که دل شادی

برنشسته به مرکبِ بادی

بخت کو هست مایهٔ شادی

دارد از بندگیت آزادی

چون درِ گنج عقل بگشادی

هرکسی ار ز داد دل دادی

جز سیه روی وقت بیدادی

نکند همچو زنگیان شادی

تا جهان باد شادمان بادی

کز تو شد دین حق به آزادی

ره نمودی رُسل فرستادی

بر تو جایز کجاست بیدادی

معنی دیو چیست بیدادی

تو به بیدادیش چرا شادی