مرا جز تو دگر اینجا کجا بود

که بود من ز بودت انتها بود

نمود انبیا و اولیا بود

که در جان او ذکی با ذکا بود

نشاندستی کنون این از کجا بود

که ما را اندر این پیدا لقا بود

حقیقت مرتضی سرّ خدا بود

محمد(ص) ازعیان سرّ بقا بود

نبُد منصور ذات او بقا بود

که منصور از فنا کلی فنا بود

از آن رو او همه مکر و ریا بود

ولی عین العیانش منتها بود

چنان مدهوش عشق اندر فنا بود

که گوئی آن زمان عین لقا بود

اگرچه ظاهرت اوّل فنا بود

حقیقت آن زمان عین خدا بود

بلا اینجا نمود انبیا بود

که دائم انبیا عین بلا بود

وجود مصطفی نور خدا بود

از آن او پیشوای انبیا بود

حقیقت هر چهار اینجا فنا بود

در آن عین فنا دید بقا بود

چنان در قربت کل آشنا بود

که در کون و مکان سرّ خدا بود

مظهر و جوهر از این دریا بود

گه نهان گشته گهی پیدا بود

هر که او آلودهٔ دنیا بود

در دو عالم او یقین رسوا بود

هرکه با ما همرهست از ما بود

هرکه بی ما باشد او رسوا بود

هر که ما را دید او از ما بود

گفتن او ربّنا الاعلی بود

هر که دنیا دار شد بی ما بود

در دو عالم بیشک او رسوا بود

در قیامت نیز این غوغا بود

یعنی آنجا نه تو و نه ما بود

هرچه آن از خلط و خون زیبا بود

مبتلای آن شدی سودا بود

هرکه او شوریده چون دریا بود

هرچه گوید از سر سودا بود