تو ای عطّار سرّ زیشان ندیدی

ابا ایشان تو در گفت و شنیدی

تو هم انجام و هم آغاز دیدی

حقیقت نزد ایشان در رسیدی

کنون ای پیر توحیدم شنیدی

درون ذاتم اعیان باز دیدی

مر الهام میآید که دیدی

نمود ماجرا تو آرمیدی

خدا با تست هرگز او ندیدی

در این دم او ببین چون در رسیدی

چو آتش ذات او دارد ندیدی

میان آتشت خوش آرمیدی

بجز جانان مجوی و هرچه دیدی

نداد آن کز خوشی خوش آرمیدی

ز ابلیست بسی زحمت کشیدی

اگرچه جنّت و رضوان بدیدی

مرا چون پرده اینجا بر دریدی

که جز من هیچکس غمخور ندیدی

تو بار عشق چون اینجا کشیدی

یقین میدان که کام دل رسیدی

چو جانان در درون داری ندیدی

اگرچه سّر اسرارم شنیدی

چو تو جز من یقین غیری ندیدی

ز من گفتی و هم از من شنیدی

طفیل اوست این جنّت که دیدی

ولیکن اسم او اکنون شنیدی

ز فرمان خدا دوری گزیدی

از آن عین حقیقت میندیدی

تو اندر منزل جانان رسیدی

حقیقت روی جانان باز دیدی

چو در اینجا تو سرّ کار دیدی

ز دنیا و ز صورت در رمیدی

چنان بُد قصّهٔ اوّل که دیدی

در آن اسرار کز اوّل شنیدی

سیه کاری مکن با رو سپیدی

بود فردا ترا زو ناامیدی

تو روح اللّه را اینجا ندیدی

چه گر عمری در این عالم دویدی

در این دم بحرمعنی مر تو دیدی

چو مردان اندر او جوهر گزیدی