چو لشکر بیامد ز دشت نبرد

تنان پر ز خون و سران پر ز گرد

خبر شد ز ترکان به افراسیاب

که بیدار بخت اندرآمد به خواب

همان سرخه نامور کشته شد

[...]

سر نامه کرد آفرین از نخست

دگر پاسخ آورد یکسر درست

که بر خواندم نامه را سر به سر

شنیدیم گفتار تو در به در

رسانید رویین بر ما پیام

[...]

همی رفت بر راه پویان دو ماه

که هرگز نیاسود یک روز شاه

چنین تا به مصر آمد آن بارگاه

به بازار در، حجره بگرفت گاه

زمان تا زمانش نبُد خوردنی

[...]

بآخر کار حرب آغاز کرد او

علم را دامن از هم باز کرد او

سپاهش خیمه بر هامون کشیدند

چو لاله تیغها بر خون کشیدند

بدشت و کوه در چندان سپه بود

[...]

بکنج خلوت دل باش ساکن

که تا باشی ز هر آفات ایمن

بکنج خلوت دل گرد واصل

تو در خلوت بکن مقصود حاصل

بکنج خلوت دل راز میجوی

[...]

منم یکتا که جمله دستگیرم

بمیرانم تمامت من نمیرم

منم حییّ که دایم زنده باشم

که بیخ بدکنش برکنده باشم

ستانم داد مظلومان ز ظالم

[...]

میان کشتی آنجا بود پیری

بمعنی و بصورت بی نظیری

بقدر خویشتن واصل بدش او

همه اسبابها حاصل بدش او

میان جمله مردان بود او مرد

[...]

گفت نه والله بالله العظیم

مالک الملک و به رحمان و رحیم

آن خدایی که فرستاد انبیا

نه بحاجت بل بفضل و کبریا

آن خداوندی که از خاک ذلیل

[...]

داشتم یاری به صدق آراسته

همنشینی دل چو من برخاسته

گفت نیشابور چون معمور بود

همچو فردوس برین پر حور بود

فتنه گشتم بر بتی صاحب جمال

[...]

خوانده بر خوان فلکم، هان چکنم؟!

خون دل، مایده ی خوان چکنم؟!

میزبان را، همه ابنای زمان

بیکی خوان شده مهمان چکنم؟!

گشته هم کاسه، سیه کاسه ی چند؛

[...]

روایت است که چون ماند سیدالشهدا

میان قوم ستم پیشه بی کس وتنها

به جا نماند ز یاران او کس دیگر

به جز جوان دو نه ساله اش علی اکبر

بخواست تا که به میدان کارزار رود

[...]