چون شراب عشق در دل کار کرد

دل ز مستی بیخودی بسیار کرد

شورشی اندر نهاد دل فتاد

دل در آن شورش هوای یار کرد

جامهٔ دریوزه بر آتش نهاد

[...]

شوق او در جان ایشان کار کرد

هر یکی بی صبری بسیار کرد

چشم بد بدکاری بسیار کرد

نازنینی را چو تو بیمار کرد

بود می بس کهنه، در وی کار کرد

شیخ را سرگشته چون پرگار کرد

شه بر آن بی‌حرمتی انکارکرد

حالی آن سرگشته را بر دار کرد

می بباید ترک جان نهمار کرد

زین همه بیهوده استغفار کرد

چون به نادانیِّ خویش اقرار کرد

شیخ خوش شد، قایم استغفار کرد

عمرو را آن نعره خود بردار کرد

همچو الماسی که در جان کار کرد

چون عمر بوبکر هم اقرار کرد

روسیه شد هر که او انکار کرد

همچو شیطان کو ز امر انکار کرد

گشت ملعون چونکه استکبار کرد

هر که او اندر جوانی کار کرد

نفس شوم خویش را رهوار کرد

رفت داود و به خلوت کار کرد

رو بسوی کلبهٔ اسرار کرد

او بگفت صادق حق کار کرد

رو بسوی کلبهٔ اسرار کرد

اهل راز آنست چون من کار کرد

خویش را با نور ایمان یار کرد

خویش را از بهر منصب خوار کرد

باطن خود را چو سگ مردار کرد

خواب چون در شاه شاهد کار کرد

از سنان مژه در مسمار کرد

پنج حس در شش جهت سالار کرد

هفت را در هشتمین دوارکرد

بسته نتواند بلاشک کار کرد

کار اینجا بایدت نهمار کرد

بود دزدی، دزدیِ بسیار کرد

تا خلیفه ش عاقبت بردار کرد

از کمال او دزدی بسیار کرد

تا که جان را در سر این کار کرد