چون چشم نیم مست تو غارتگری کند

تاراج عقل و هوش ز جن و پری کند

نبود دلی که تا برد از دلبری و ناز

هر لحظه عشوه ز پی دلبری کند

دارم امید وصل تو بسیار و عاقبت

[...]

کرد رحلت سوی جنت چو رسول قرشی

تنگ شد وسعت یثرب به بلال حبشی

کافری را بسر مسند دین والی دید

ز نبی مسجد و محراب نبی خالی دید

طاقتش طاق شد از گردش دور ایام

[...]

اکبر آن سرو قد ماه جبین

شد چو مشتاق وصل حورالعین

همچو گردون نمود قامت خم

پی تعظیم شاه عرش مکین

کای پدر همرهان همه رفتند

[...]

شام عاشورا چو آن موج بلا

موج زن شد در زمین کربلا

آل بوسفیان «کذاب اشر»

عازم جنگ «ملیک مقتدر»

عتترت طه به صد شوق و شعف

[...]

چو شاه طوس در ملک خراسان

ز سوز زهر شد حال پریشان

داد پر اضطراب و چشم گریان

زبان حال می‌فرمود نالان

الهییا الهی من غریبم

[...]

فصل ربیع است ای بت حبشی خال

خسرو فرود از بلندی اقبال

صفحه گیتی گرفت با فرو اجلال

مرغ سلیمان گشود به هر طرف بال

ساده رخا گوش ده به نغمه داود

[...]

شام هجران است ای دل دیده امید دار

ای جگر خون شو ز جوی دیده خونبار بار

گریه کن ای چشم چون ابر بهاران زار زار

همچو من ای ناله نالان باش و بر گو یار یار

عاقبت گشتم ز هجر آن بت فرخار خوار

[...]

زمین کربلا ماوای شاه بی‌سراست اینجا

و یا جنات عدن کردگار اکبر است اینجا

چرا آب و هوایش اینقدر غم‌پرور است اینجا

همانا مرقد ریحانه پیغمبر است اینجا

که از عرش خدای لامکان بالاتر است اینجا

[...]

قبله هفتم رضا چون ار مدینه در بدر شد

عازم ملک خراسان خسرو جن و بشرشد

حضرت روح‌الامین در عرش اعلی نوحه‌گر شد

احمد مرسل به جهت دل غمین و دیده‌تر شد

آسمان گفتا تقی از جور مامون بی‌پدر شد

[...]

ای که نموده ترک سر بهره کلاه سروری

می‌ترسد به سروری هیچ سری به سر سری

بیهده هیچکس نشد شحنه شهر مهتری

با ملک ار ترا بسر هست هوای همسری

ترک نماز جان و دل شیوه نفس پروری

[...]

داد دوشینه مرا هاتف غیبی آواز

کای به زندان تن و طالب خلوتگه راز

چه قصیر است تو را همت و آمال دراز

تا بود بسته در مرگ و در رحمت باز

حیرتم کز چه بسیج ره عقبی نکنی

[...]

شنیده‌ستم که شاپور ذوالاکناف

خصومت داشت با شاهی ز اسلاف

به شه گردید از شاپور در جنگ

ز بس جنگ خصومت عرصه شد تنگ

ز میدان جدال آمد فراری

[...]