گنجور

فردوسی » شاهنامه » سهراب » بخش ۱

 

اگر تندبادی براید ز کنج

بخاک افگند نارسیده ترنج

ستمکاره خوانیمش ار دادگر

هنرمند دانیمش ار بی‌هنر

اگر مرگ دادست بیداد چیست

[...]

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » سهراب » بخش ۲

 

ز گفتار دهقان یکی داستان

بپیوندم از گفتهٔ باستان

ز موبد برین گونه بر داشت یاد

که رستم یکی روز از بامداد

غمی بد دلش ساز نخچیر کرد

[...]

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » سهراب » بخش ۳

 

چو نزدیک شهر سمنگان رسید

خبر زو بشاه و بزرگان رسید

که آمد پیاده‌ گو تاج‌بخش

به نخچیرگه زو رمیدست رخش

پذیره شدندش بزرگان و شاه

[...]

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » سهراب » بخش ۴

 

چو یک بهره از تیرهْ‌شب در گذشت

شباهنگ بر چرخ گردان بگشت

سخن گفتن آمد نهفته به راز

درِ خوابگهْ نرم کردند باز

یکی بنده شمعی مُعَنبَر به دست

[...]

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » سهراب » بخش ۵

 

چو نه ماه بگذشت بر دخت شاه

یکی پورش آمد چو تابنده ماه

تو گفتی گو پیلتن رستم ا‌ست

وگر سام شیرست و گر نیرم‌ است

چو خندان شد و چهره شاداب کرد

[...]

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » سهراب » بخش ۶

 

خبر شد به نزدیک افراسیاب

که افگند سهراب کشتی بر آب

هنوز از دهن بوی شیر آیدش

همی رای شمشیر و تیر آیدش

زمین را به خنجر بشوید همی

[...]

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » سهراب » بخش ۷

 

چو آگاه شد دختر گژدهم

که سالار آن انجمن گشت کم

زنی بود برسان گردی سوار

همیشه به جنگ اندرون نامدار

کجا نام او بود گردآفرید

[...]

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » سهراب » بخش ۸

 

چو برگشت سهراب گژدهم پیر

بیاورد و بنشاند مردی دبیر

یکی نامه بنوشت نزدیک شاه

برافگند پوینده مردی به راه

نخست آفرین کرد بر کردگار

[...]

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » سهراب » بخش ۹

 

یکی نامه فرمود پس شهریار

نوشتن بر رستم نامدار

نخست آفرین کرد بر کردگار

جهاندار و پروردهٔ روزگار

دگر آفرین کرد بر پهلوان

[...]

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » سهراب » بخش ۱۰

 

گرازان به درگاه شاه آمدند

گشاده دل و نیک خواه آمدند

چو رفتند و بردند پیشش نماز

برآشفت و پاسخ نداد ایچ باز

یکی بانگ برزد به گیو از نخست

[...]

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » سهراب » بخش ۱۱

 

دگر روز فرمود تا گیو و طوس

ببستند شبگیر بر پیل کوس

در گنج بگشاد و روزی بداد

سپه برنشاند و بنه برنهاد

سپردار و جوشنوران صد هزار

[...]

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » سهراب » بخش ۱۲

 

چو خورشید گشت از جهان ناپدید

شب تیره بر دشت، لشکر کشید

تهمتن بیامد به نزدیک شاه

میان بستهٔ جنگ و دل، کینه‌خواه

که دستور باشد مرا تاجور

[...]

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » سهراب » بخش ۱۳

 

چو افگند خور سوی بالا کمند

زبانه برآمد ز چرخ بلند

بپوشید سهراب خفتان جنگ

نشست از بر چرمهٔ سنگ رنگ

یکی تیغ هندی به چنگ اندرش

[...]

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » سهراب » بخش ۱۴

 

چو بشنید این گفتهای درشت

نهان کرد ازو روی و بنمود پشت

ز بالا زدش تند یک پشت دست

بیفگند و آمد به جای نشست

بپوشید خفتان و بر سر نهاد

[...]

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » سهراب » بخش ۱۵

 

به آوردگه رفت نیزه بکفت

همی ماند از گفت مادر شگفت

یکی تنگ میدان فرو ساختند

به کوتاه نیزه همی بافتند

نماند ایچ بر نیزه بند و سنان

[...]

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » سهراب » بخش ۱۶

 

برفتند و روی هوا تیره گشت

ز سهراب گردون همی خیره گشت

تو گفتی ز جنگش سرشت آسمان

نیارامد از تاختن یک زمان

وگر باره زیر اندرش آهنست

[...]

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » سهراب » بخش ۱۷

 

چو خورشید تابان برآورد پر

سیه زاغ پران فرو برد سر

تهمتن بپوشید ببربیان

نشست از بر ژنده پیل ژیان

کمندی به فتراک بر بست شست

[...]

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » سهراب » بخش ۱۸

 

دگر باره اسپان ببستند سخت

به سر بر همی گشت بدخواه بخت

به کشتی گرفتن نهادند سر

گرفتند هر دو دوال کمر

هرآنگه که خشم آورد بخت شوم

[...]

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » سهراب » بخش ۱۹

 

به گودرز گفت آن زمان پهلوان

کز ایدر برو زود روشن روان

پیامی ز من پیش کاووس بر

بگویش که مارا چه آمد به سر

به دشنه جگرگاه پور دلیر

[...]

فردوسی
 

فردوسی » شاهنامه » سهراب » بخش ۲۰

 

بفرمود رستم که تا پیشکار

یکی جامه افگند بر جویبار

جوان را بران جامه آن جایگاه

بخوابید و آمد به نزدیک شاه

گو پیلتن سر سوی راه کرد

[...]

فردوسی
 
 
۱
۲