دید بابا حسن ز رنج وفات

عامیی اوفتاده در سکرات

گفت بیچاره را نخستین بار

جان سپاری است زان شده​ست افگار

جان به جانان سپار تا برهی

[...]

اهل تشبیه نحس یاوه درای

چون خودی را گرفته​اند خدای

چون ز قید خودی نمی​رستند

صفت خویش بر خدا بستند

زان خدا را چو خود همی خوانند

[...]

ابلهی را چه گفت نرادی

که مرا کن به نرد ارشادی

گفت من اندر آن نبردم رنج

لیک دانم به چیرگی شطرنج

گفت دانستمت تو هیچ مدان

[...]

قول تشبیه اولاً ز یهود

خاست، پس رافضی بر آن افزود

کفر و ظلمت مگر بشد پیدا

در میان یهودی و ترسا

کین خدا را چو خلق می​خواند

[...]

متکلم به ذات گفت چو ماست

به صفات است کو ز خلق جداست

بعد از آن گوید از طریق رسوم

ذات باری است خلق را معلوم

بر حقیقت وجود را مطلق

[...]

از نصارا چو صوفیان فضول

گشت مشهور اتحاد و حلول

آن خدا و رسول و مریم گفت

این خدا و وجود آدم گفت

عامه از وحدت اتحاد انگیخت

[...]

خانۀ زال داشت یک روزن

تنگ مانند منفذ سوزن

تابش خور چو رشتۀ باریک

اندر آمد به خانۀ تاریک

زال مسکین چو آن شعاع بدید

[...]

نقل دارم از حجة الاسلام

که: «پدید آمد اندر این ایام

یک گروه خبیث ز اهل فضول

بندانسته علم فرع و اصول

در صفات جلیل ذات خدای

[...]

هست موصوف آن صفات عظام

ایزد ذوالجلال و الاکرام

اوّل سورۀ حدید بخوان

و آخر حشر تازه کن ایمان

«وهوالاول» اوست «والآخر»

[...]

گر نباشد ورا صفات جلال

نقص باشد ورا و ذاک محال

صفت او چو ذات اوست قدیم

دایماً حی و قادر است و علیم

صفتش غیر نیست و نبود عین

[...]

خود جز او نیست عارف و معروف

اوست وصف، اوست واصف و موصوف

آنچه تو فهم کرده​ای ز صفات

محدث است از چه؟ از عظیم الذات

ذات را از صفات دانستی

[...]

چون کسی کرد از این دو قوم سؤال

در جوابش چه گفت صاحب حال

فلسفی از خدای بتراشد

متکلم بر او همی پاشد

حق از این هر دو بر کران آمد

[...]

فلسفی کرد نفی جمله صفات

زان سبب شد معطل اندر ذات

گفت ذات از صفات گوناگون

متکثر شود ببین اکنون

شبهه​ای کوفتادش از تنزیه

[...]

علم حکمت ز انبیا برخاست

حکمت کژنه، بلکه حکمت راست

وحی فرمود ایزد آن بر شیث

تا همی گفت بر سبیل حدیث

بعد از آن وحی کرد بر ادریس

[...]

شبهۀ اول از پی تلبیس

ز خرد خاست در ره ابلیس

بر قضا کرد اعتراض از پیش

خود ندانست ختم طاعت خویش

«أنا خیرٌ خَلَقْتَنی مِنْ نار»

[...]

هست از این قوم ناصرخسرو

که کند کهنه بدعتی را نو

فلسفی اصل و رافضی طین است

زین دو بگذرکه دشمن دین است

خالی از علم و حکمت و توحید

[...]

باز اصحاب اعتزال فضول

خالی از عقل و نقل و ذوق و اصول

گاه قایل به قول​های مجوس

متمسک به شبهۀ منحوس

گاه تقلید فلسفی کرده

[...]

منشأ اعتزال شد جهنی

آنکه می​داشت شبهۀ وثنی

کرد شاگردی حسن ز اول

آخر از دین بگشت و کرد جدل

از صحابه هر آنکه باقی بود

[...]

قدرت او چو ذات او کامل

همۀ ممکنات را شامل

فیض و فضلش علی الدوام تمام

جود و لطف و عطاش مطلق و عام

امر و خلقش به یکدگر مقرون

[...]

باشد از روی قدرت و امکان

کردن و ترک فعل​ها یکسان

نیست در علم و قدرتش دوری

جمله یکسان ز روی مقدوری

اگر او را مخصّصی باید

[...]