سرِ داستان آفرینِ خدای

که او کرد گردونِ بپای

جهان کرد روشن به خورشید و ماه

برآور روز از شبان سیاه

به شش روز از این سان جهان آفرید

[...]

بماندند از آن نامور سه هزار

سواری که بود از در کارزار

تنی چند خسته نمرده تمام

به لشکر رسیدند هنگام شام

ز لشکرگهِ چینیان غلغلی

[...]

وز آن روی لشکر چو آمد به چین

یکایک نهادند سر بر زمین

که شاها ز دوزخ یکی دیو رست

بیامد همه سروران را بکشت

هر آن کس که از ما مر او را بدید

[...]

ز ره چون یکی میل ببرید بیش

سپاه پدرش اندر آمد به پیش

پیاده شدش پیش، به مرد زود

مر او را فروان ستایش نمود

زمین را ببوسید پیشش سپاه

[...]

ستاره چو گشت از هوا ناپدید

سپیده ز سیماب لشکر کشید

خروش آمد از دیده ی کوهسار

که شاها، سپه را تباه است کار

که از چین سپاهی پیاده رسید

[...]

بدانست طیهور کآن شیر دل

شد از کار نخچیر توران خجل

بدو گفت کای شاه باهوش و سنگ

نگر تا نداری دل خویش تنگ

که امروز بگذشت از تو شکار

[...]

بهک بدگمان شد ز کردار کوش

به کار اندرون تیزتر کرد هوش

زن و بچّه و هرچه بودش بکار

سراسر فرستاد سوی حصار

سپه برگرفت و به کیماک شد

[...]

بپژمرد کنعان که آن را بدید

که از تاب او ماهچهره کشید

بلرزید بر جای چون بید شد

ز کوش بداندیش نومید شد

شب تیره گون با سواری هزار

[...]

به بر چون برافگند گردون گره

به بر درکشیدند گردان زره

سوی دسته ی تیغ بردند دست

سر هر ده از تن بریدند پست

بسی خار و خاشاک برتوختند

[...]

از آن ایمنی، راه کشّی گرفت

می و رامش ورای خوشّی گرفت

همی گفت چون من که دیده ست شاه

به فرّ و به تخت و به گنج و سپاه

که ضحاک با آن بزرگی و گنج

[...]

دگر روز قارن فرستاده ای

جوانی سخنگوی و آزاده ای

بدیشان فرستاد و شد سوی در

که و مه ز باره برآورد سر

سخنگوی گفت: ای گرانمایگان

[...]

بدانگه که فرمود بر او به چین

بفرمود تا موبدان زمین

به هر خانه ای در بُتی ساختند

نگارش به آیین بپرداختند

به آیین و دیدار کوش سترگ

[...]

چو اردیبهشت آمد و روز جوش

کشیدند لشکر سوی رزم کوش

جهاندیده گوید که خورشید و ماه

ندیده ست تا هست چندان سپاه

هزاران هزار و چهارصد هزار

[...]

چنین گفت گوینده ی باستان

که از راستان آمد این داستان

که چون تور و سلم آن بدی ساختند

که گیتی از اریج بپرداختند

به بیهوده شد کُشته ی دست تور

[...]