در آن بیشه، آن مردمان روز و شب

گریزان، خلیده‌دل و خشک‌لب

ببودند یک چند، تا شاه چین

سوی رزم مهراج شد پر ز کین

به مهراجیان اندر آمد شکست

[...]

سر ماه چون ماهِ نو شد پدید

همه دامن کوه لشکر کشید

بیاورد کوش از یلان شش هزار

دلیران و گردان خنجر گزار

همی گشت بر کوه تا چون کند

[...]

جهاندیده گوید که اندر جهان

دو جای است هر دو به دریا نهان

که هرگز به خوبی چنان جای نیست

چنان باغهای دلارای نیست

یکی این جزیره که کردیم یاد

[...]

چو بر خواند نامه بدو ترجمان

بخواند آتبین را هم اندر زمان

از آن نامه و رازش آگاه کرد

دلش را به کین خواستن راه کرد

بدو گفت کاندیشه ی کار کن

[...]

سواران نوشان چو بشتافتند

به بیت المقدس خبر یافتند

که شاه جهان رفت زی باختر

همان کوش با لشکرش سربسر

از آن جا سوی باختر تاختند

[...]

چو بی شاه شد سوی شهر آن سپاه

خروش آمد از کوی و بازارگاه

سپاهی و شهری برآمد بهم

گروهی ز شادی، گروهی ز غم

خروشی برآمد ز ایوان کوش

[...]

چو آمد بر کوش و نامه بداد

یکایک بر او ترجمان کرد یاد

برآشفت سخت و پسایید دست

پس آن نامه بر نامه ی خویش بست

هیونی برافگند نزدیک شاه

[...]

چو بنهاد پاسخ در آن پیشگاه

نگه کرد و برخواند دستور شاه

فریدون همه جُستنی باز جُست

یکایک بگفت آنچه دید او درست

از آن افسر و تخت زرّین اوی

[...]

وزآن پس بزد نای رویین به دشت

ز مغرب سوی اندلس بازگشت

یکی گردِ کشور برآمد نخست

ز بیداد کشور سراسر بشست

سه شهر دگر کرد از آن سنگ خار

[...]

ز گفتار او کوش شد تنگدل

بزد اسب و برگشت خوار و خجل

چو بهری از آن بیشه ببرید راه

پُر اندیشه شد مغزِ سرگشته راه

گر آباد جایی ست، این مرد پیر

[...]

مگر شاه جابلق کاو نامه ای

فرستاد بر دست خود کامه ای

که شادان شدم زآنک شاه جهان

به یزدان رسید و بدیدش نهان

چو دریافت فرمان و دیدار اوی

[...]

چو برگشتن آراست شاه و سپاه

زمین را ببوسید جابلق شاه

ورا گفت کای شاه آزاده خوی

نمانده ست کاری جز این آرزوی

که در کشورم روستایی ست خَوش

[...]

دگر شارسْتانی ست از سیم ناب

به شکل عقابی سر اندر سحاب

که اندازه زآن بر نشاید گرفت

طلسمی بزرگ است و جایی شگفت

یکی نغز سیمرغ پرداخته

[...]

سر نامه نام توانا خدای

جهاندار نیرو ده رهنمای

خداوند پیروزی و نام و کام

رساننده او بندگان را به کام

ازو آفرین باد بر زال زر

[...]