گنجور

جویای تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۰۰۱

 

نیست آسان چارهٔ دیوانهٔ گیسوی او

در دهان مار باشد مهرهٔ بازوی او

چون گره از طرهٔ مشکین گشاید در چمن؟

کز شمیم گل غبار آلود گردد موی او

آنکه بال سرعت رنگش ز ضعف تن شکست

[...]

جویای تبریزی
 

جویای تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۰۰۱

 

از صفا آیینه شور موج جوهر را نشاند

کرده ام هموار بر خود وضع ناهموار او

جویای تبریزی
 

جویای تبریزی » دیوان اشعار » مثنویات » شمارهٔ ۱

 

بنام فروزندهٔ ماه و مهر

فرازندهٔ بارگاه سپهر

ازو گشته در کار خود اوستاد

اگر آب و آتش اگر خاک و باد

به لطفش همه راست چشم امید

[...]

جویای تبریزی
 

جویای تبریزی » دیوان اشعار » مثنویات » شمارهٔ ۲

 

محمد خدیو ملایک سپاه

سر سروان زیبدش خاک راه

حبیب خدا بهترین انام

علیه الصلوات و علیه السلام

به عرش برین یافت چون برتری

[...]

جویای تبریزی
 

جویای تبریزی » دیوان اشعار » مثنویات » شمارهٔ ۳

 

روایت کند سید نامدار

یگانه در بحر هشت و چهار

که در عهد مروانیان لعین

یکی زان مکان خصومت گزین

بسی آرزومند فرزند بود

[...]

جویای تبریزی
 

جویای تبریزی » دیوان اشعار » مثنویات » شمارهٔ ۴ - ترجمهٔ حدیثی که فاضل مناقب السادات از تفسیر هندی در کتاب آیة السعداء بخاری نقل کرده است:‏

 

بحمدالله پس از تحمید آمد

زبانم نعت پیرای محمد

چو گشتم از ظهور نعت سرمست

زدم بر دامن آل عبا دست

ز فضل شان چو کردم نکته رانی

[...]

جویای تبریزی
 

جویای تبریزی » دیوان اشعار » مثنویات » شمارهٔ ۵ - حکایت حاتم و سخاوت او

 

بسم الله الرحمن الرحیم

راهنمایندهٔ امید و بیم

پیرخردمندی از ارباب هوش

پیر مگو آمده بحری بجوش

جان جهانی دم او چون سحر

[...]

جویای تبریزی
 

جویای تبریزی » دیوان اشعار » مثنویات » شمارهٔ ۶ - با دل پرخون و لب عذرخواه

 

رفت سوی تربت کان کرم

شمع صفت ساخته از سر قدم

گفت که ما بندهٔ احسان تو

ما همه شرمندهٔ احسان تو

درگذر از بی ادبیهای من

[...]

جویای تبریزی
 

جویای تبریزی » دیوان اشعار » مثنویات » شمارهٔ ۷ - مثنوی در تعریف چراغان روی دل

 

تعالی الله ازین بزم دل افروز

کز و شب طعنه زن گردیده بر روز

ازین بزم چراغان چشم بد دور

که شد چون صبحدم صادق مشرق نور

وفور نورش از فیض الهی

[...]

جویای تبریزی
 

جویای تبریزی » دیوان اشعار » مثنویات » شمارهٔ ۸ - مثنوی توصیف کوه پیر پنچال و سختی راه و تعریف کشمیر مینو نظر

 

بیا ساقی بهار آمد به صد رنگ

سوی کشمیر باید کرد آهنگ

بده می تا دمی از خود برآیم

نخستین کوهسارش را ستایم

تعالی الله زهی کهسار کشمیر

[...]

جویای تبریزی
 

جویای تبریزی » دیوان اشعار » مثنویات » شمارهٔ ۹ - مثنوی در تعریف بهادر شاه و تاریخ

 

زهی شاه فلک قدر جوان بخت

وجودش زیب ملک و زینت تخت

فروغ صبح اقبال و جوانی

چراغ دودهٔ صاحب قرانی

تهی دستند بحر و کان ز جودش

[...]

جویای تبریزی
 

جویای تبریزی » دیوان اشعار » مثنویات » شمارهٔ ۱۰ - در تعریف اسب

 

تعالی الله ز رخش باد رفتار

که زیبد گرد راهش بوی گلزار

به رفتن چون نسیم است و به تک باد

به تن قاف و به صورت چون پریزاد

نسیم آسا خرامش دلپسند است

[...]

جویای تبریزی