بنام انکه ذات اوست پیدا

وزو بر ذیل پایان دست مبدا

ز مبدا و ز پایانست بیرون

که او باشد بلند و این و آن دون

بکنهش غیر او را دسترس نیست

[...]

سؤالی چند ما را بود زین پیش

نه از دنیاپرست از سر درویش

نه از دنیا پرستان دیدمی کام

نه از درویش دل بگرفت آرام

که درویشان معنی در قبابند

[...]

تواند شد که روزی عبد سالک

شود حق را ز سر تا پای مالک

تواند شد بلی در سیر ثانی

که فی اللهست در طور معانی

چو رهرو مالک اوصاف هو شد

ز هست خویشتن بگذشت او شد

ز بود خود که نابودست لا شد

[...]

چه باشد ملک ملک و ملک حق چیست

ز حق یا عبد اعظم ملکت کیست

سؤالاتیست کز ما ترمدی کرد

حدیث معرفت را سرمدی کرد

پس از یکچند بینائی ز اعراب

جوابی داد چونان تشنه را آب

که عبد و حق بوندی ملکت هم

[...]

چه باشد سر یوم حشر رحمن

مگر بیرون بود از حشر انسان

قیامت باشد ای یاران تجرید

رجوع کثرت اشیا بتوحید

چو وحدت راست کرد از غیب قامت

بپا شد راستی قد قیامت

چه داری انتظار روز محشر

[...]

شهان دیدند در ره رهزن و غول

نهادندی بنای رتبه بر طول

نخستین رتبه علم الیقین است

دوم عین الیقین مستبین است

سیم حق الیقین لولوی تدقیق

[...]

سؤال دلپذیر از عالم جان

جواب جانفزا جوید ز جانان

ثمار نوری از اغصان نوری

درختی شاخ و برگ و بیخ طوری

بنای کاخ علم هوست بر صدر

[...]

چه باشد معنی ختم ولایت

که باشد خاتم این ژرف آیت

چنین دانم که محی الدین اعراب

نماید ختمی دعوی درین باب

وگر خود گوید او عیسی بن مریم

[...]

زهی پاکیزه قول و نیک تحقیق

سؤالی سودمند از روی تدقیق

سؤالی رسته از آلایش فرش

بفرش آورده رو از باطن عرش

گل از گل گر بروید پاک روید

[...]

اگر آدم بذات خویشتن نیست

بگو این کوس سبحانی زدن چیست

بیاور ساقی آن صاف صفا خیز

که بدهد صاف را از درد تمییز

نداری صاف ده درد از خط اشک

که صاف آفتاب از او برد رشک

بیاور هر چه داری درد یا صاف

[...]

یکی ز اهل سلوک از پیر زالی

نمود از روی درویشی سؤالی

که حق را در کجا جویم که آید

بدست و دامنش بر دست پاید

بگفت ای کرده هستی پای بستت

[...]

چو انصاری ز مژگان گرد ره رفت

بباب پیر خرقانی باو گفت

ز دریا آمدی از خود جدا شو

در آ چون من درین مشکوی و ما شو

که عبدالله گوید آرمیدم

[...]

چنین کردند از قومی روایت

که سیر سالکان دارد نهایت

و گوید آنکه در گفتش خطا نیست

که سیر آدمی را انتهی نیست

توان دادن درین گفتار توفیق

[...]

تو ساقی ای کفت مجلای انوار

بما ده ساغری از باده سرشار

ادر کاسا و ناولها باسمی

و اسم قد تجلی فی طلسمی

هوالله الذی لا شک فیه

[...]

ز سلاک آنکه یحیی بین معاذست

ازین می جان او را التذاذست

ز ری بنوشت بر طیفور بسطام

که ای سرمست این میخانه وین جام

شدم از باده عشق آنچنان مست

[...]

چه باشد حکمت منطوق و مسکوت

که دل را قوتست و روح را قوت