تو ساقی ای کفت مجلای انوار
بما ده ساغری از باده سرشار
ادر کاسا و ناولها باسمی
و اسم قد تجلی فی طلسمی
هوالله الذی لا شک فیه
یفر المرء فیه من آخیه
بنور باده کن ما را هدایت
بسمت ذات بیحد و نهایت
منم آن تیهوی وامانده از کار
که باشد باز دولت را خریدار
چو باز آمد نماند فر تیهو
بریزد جمله بال و پر تیهو
منم آن پشه کم زور لاغر
که دارد کشمکش با باد صرصر
چو باد آمد نماند پشه بر جای
تجلی شد نپاید کوه بر جای
من آن صیدم که بگریزد ز شمشیر
درین هامون و گردد از پی شیر
چو بیند صید لاغر شیر ناهار
دهد دندان ز مغز صید آهار
ظلومم یا جهولم هر چه هستم
نظر باز و حریف و می پرستم
طلبکار شراب فرق سوزم
کمون جمع را سر بروزم
نه در فرقم نه در جمعم کجایم
بجمع الجمع این دولتسرایم
مر امن دانی و من رسته از خویش
من از خود رسته سلطانم تو درویش
مر امن خوانی و من نیستم من
که من برخاستم بنشست ذوالمن
تو پنداری که من آن یار یارم
که با اغیار در بوس و کنارم
بذات آنکه جز او نیست هستی
که گر جز او بینم می پرستی
خم و خمخانه و جام و می و مست
بود او هر چه بود و باشد و هست
چو اهریمن مشو موقوف غایت
که نبود علم یزدان را نهایت
ممان موقوف اطوار و مراحل
بهر طورست باید گشت واصل
پس از این وصل دور اتصالست
که حقست این نه آن دور محالست
بدور اتصال ار مرد پاید
هزاران سال هر ساعت فزاید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف حال و هوای عرفانی و عشق به خداوند میپردازد. شاعر از ساقی میخواهد که ساغری پر از باده به او بدهد تا با نور آن باده، به سمت ذات بینهایت خداوند هدایت شود. او خود را در حالتی از سرگشتگی و گمگشتگی توصیف میکند و به تشبیههایی مانند «تیهو» و «پشه» میپردازد که به دنبال راهی برای رهایی هستند. در عین حال، شاعر بر این نکته تأکید میکند که هر چیز در نتیجهای بزرگتر و روحانیتر قرار دارد و تنها از طریق ارتباط با خداوند میتوان به اصل و حقیقت دست یافت. او به مفهوم «وصل» و «اتصال» اشاره کرده و تأکید میکند که باید در مسیر کمال و نزدیک شدن به خداوند پیش رفت، زیرا این راه هرچند دشوار باشد، سرانجام به روشنایی و حقیقت میانجامد.
هوش مصنوعی: شما ای ساقی، که درخشندگیات چشمنواز است، به ما میمستی پر از شراب بده.
هوش مصنوعی: در کاسهای که نامی دارد، و نامی قدیمی در آن به طور معجزهآسا نمایان شده است.
هوش مصنوعی: خداوندی است که در او هیچ شکی نیست و آدمی در کنار او از برادر خود نیز فرار میکند.
هوش مصنوعی: با نوری که از نوشیدن شراب به ما میرسد، ما را به سوی وجودی که بیپایان و بینهایت است، راهنمایی کن.
هوش مصنوعی: من شخصی هستم که در زندگی، دچار شکست و ناکامی شدهام و در جستجوی راهی برای بازگشت به سوی موفقیت و سعادت هستم.
هوش مصنوعی: وقتی که پرنده باز به سفرش برگردد، دیگر نشانی از تیهو باقی نمیماند و بال و پر تیهو به طور کامل میریزد.
هوش مصنوعی: من یک پشه ضعیف و لاغر هستم که با سختی و ناتوانی با بادی بسیار تند و قوی میجنگم.
هوش مصنوعی: زمانی که باد میوزد، هیچ پشهای بر جای خود باقی نمیماند و وقتی عظمت و شکوهی ظاهر میشود، کوهها نیز نمیتوانند ثابت بمانند.
هوش مصنوعی: من به نوعی هستم که در این بیابان، از تیغ شمشیر فرار میکنم و به دنبال شیر میروم.
هوش مصنوعی: وقتی که شیر، شکار لاغری را میبیند، دندانهایش را بهسوی آن نشانه میرود و از مغز شکار تغذیه میکند.
هوش مصنوعی: هر چه که هستم، چه ظالم باشم یا نادان، با چشمانی باز به دنیا نگاه میکنم و عاشق شراب و رفیقم.
هوش مصنوعی: در جستجوی شراب، دلتنگیام را پنهان میکنم و در جمع دیگران، درد و سوزش وجودم را از چشمها پنهان میسازم.
هوش مصنوعی: من نه در حالت انزوا هستم و نه در جمع دیگران، در کجایم که در این مرکزیت و در این مقامات مهم قرار دارم.
هوش مصنوعی: من در زندگی از خودم فاصله گرفتهام و به مقام و مرتبهای رسیدهام که شایستگیام را نشان میدهد. اما تو هنوز در حال جستجوی زندگی ساده و بیادعایی هستی.
هوش مصنوعی: تو در آرامش هستی و من در شور و هیجان. من که از خواب و خاموشی برخاستم، دیگر مثل گذشته آرام ننشستهام.
هوش مصنوعی: تو تصور میکنی که من همان محبوبی هستم که با دیگران در محبت و نزدیکی هستم.
هوش مصنوعی: این عبارت به این مفهوم اشاره دارد که تنها وجود واقعی و حقیقی، همان وجود خداوند است و هر چیز دیگری در مقایسه با او حقیقت ندارد. اگر غیر از خدا را ببینم و به آن اهمیت دهم، در واقع به آن چیز دلبستگی و وابستگی دارم.
هوش مصنوعی: او در حال نشستن در خمخانه، با جامی پر از شراب و در حالت مستی بود، و هر چه که هست یا خواهد بود، همین است.
هوش مصنوعی: هرگز مانند اهریمن متوقف نشو، زیرا علم خداوند هیچ حد و مرزی ندارد.
هوش مصنوعی: انسان در مسیر زندگی و رشد به مراحل و روشهای مختلفی نیاز دارد. برای رسیدن به هدف و حقیقت، باید به تحول و پیشرفت خود ادامه دهد و هر لحظه آماده یادگیری و تغییر باشد.
هوش مصنوعی: بعد از این ارتباط، دوری وجود ندارد؛ این حقیقتی است که هیچ دوری واقعی نیست.
هوش مصنوعی: اگر انسان از ارتباط و پیوند جان دور باشد، حتی اگر سالهای زیادی بگذرد، هر لحظه بر مشکلات و چالشهای او افزوده میشود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.