اگر آدم بذات خویشتن نیست
بگو این کوس سبحانی زدن چیست
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
اگر آدم بذات خویشتن نیست
بگو این کوس سبحانی زدن چیست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به موضوع هویت انسان و وجود او اشاره می‌کند. او می‌پرسد اگر انسان در ذات خود، حقیقتی وجود ندارد و فقط نمایشی از چیز دیگری است، پس این کوشش برای اثبات وجود و ستایش الهی چه معنایی دارد؟ این بیان به نوعی تأمل در طبیعت وجود و روح انسانی است.
هوش مصنوعی: اگر انسان به ذات خود اصالت ندارد، پس چرا این صدای جلال و سبحانیت را از خود برآورده می‌کند؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بدین زاری و بیماری همی زیست
نگفتی کس که بیماریت از چیست
در این محراب‌گه معبودشان کیست
وزین آمد شدن مقصودشان چیست
نه جان دارد خبر از جان که جان چیست
نه تن را آگهی ازتن که تن کیست
دوام دولت اندر حق شناسی‌ست
زوال نعمت اندر ناسپاسی است
به روز چارشنبه مه سه و بیست
ز روزه خلق اندر بهترین زیست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.