مقدسی که قدیمست از صفات کمال

منزهی که جلیل ست بر نعوت جلال

به ذات لم یزلی هست واحد اندر مجد

بعز وحدت پیدا از او سنا و کمال

صفات قدس کمالش بری ز علت کون

[...]

بس کنید آخر محال ای جملگی اصحاب مال

در مکان آتش زنید ای طایفهٔ ارباب حال

زینهار و زینهار از گرم رفتن دم زنید

زین یجوز و لایجوز و خرقه و حال و محال

خرقه‌پوشان گشته‌اند از بهر زرق و مخرقه

[...]

ای گرفتار نیاز و آز و حرص و حقد و مال

ز امتحان نفس حسی چند باشی در وبال

چند در میدان قدس از خیره تازی اسب لاف

چون نداری داغ عشق از حضرت قدس جلال

باطن از معنیت پاک و ظاهر از دعوی پلید

[...]

ناید به کف آن زلف سمن مال به مال

نی رقص کند بر آن رخان خال به خال

ای چون گل نو که بینمت سال به سال

گردنده چو روزگاری از حال به حال

طلوع مهر سعادت به ساحت اقبال

ظهور ماه معالی بر آسمان جلال

نتیجهٔ کرم و مردمی و فضل و هنر

طلیعهٔ اثر لطف ایزد متعال

خجسته باد و همایون مبارک و میمون

[...]

ای چو گل در باغ دین خشبوی و نورانی جمال

لفظ تو چون حاسدت بشنید شد چون لاله لال

لشکر خلق تو تا آورد سوی خلق رخ

یمن در اسم صبا شد یسر در نام شمال

همتت را در نیابد گر فلک گردد بساط

[...]

عشق خوبان این چنین باشد نه مه داند نه سال

هر کجا عشق آمد آنجا نه خرد ماند نه مال

آفتاب شرق و غرب آن سرور نیکو نهاد

کز جمال روی خوب او بود مه را جمال

نیک وقت از نام او شد صبح و شام و روز و شب

[...]

عشق خوبان این چنین باشد نه مه داند نه سال

هر کجا عشق آمد آنجا نه خرد ماند نه مال

مگر آن بخت یابم از اقبال

کافکنم رخت در جهان کمال

روزگاری برای قوت عیال

باز می‌داردم زکسب کمال

بس‌از ان وصف زلف و طره‌وخال

بس از این هرز گفت وگوی محال‌!

خلقتت برد کوی استکمال

همتت راست سو‌ی استدلال

راست بشنو اگر به تنگی حال

بی نیازی زخلق اینت کمال‌!

قادر مطلق ایزد متعال

ذات او را حیات داد و کمال

ساکن بزم او به صف نعال

نفس کل از برای کسب کمال

ورکمالیست از بها و جمال

عقل کل را کشد به استقبال

گر بمانی در این جهان صد سال

بی غم و رنج جفت نعمت و مال‌،

فرخ آن کاختیار او همه سال

عمل صالحست و اکل حلال

لقمه‌ای کم خوری زکسب حلال

به بود از عبادت ده سال

نظم نغزش زنکته و امثال

سحر مطلق ولی مباح و حلال