بندهٔ سید سرمستانیم
همه عالم به جوی نستانیم
نقطه ای در الفی می یابیم
در کتبخانه کتب می خوانیم
باطنا گنج فراوان داریم
ظاهراً گرچه بسی ویرانیم
دُرد دردش به دوا می جوئیم
دردمندانه پی درمانیم
از در شاه گدائی کردیم
لاجرم در دو جهان سلطانیم
آنکه گویند و همانش خوانند
گر تو آن می طلبی ما آنیم
نعمت الله به همه بنمودیم
سر پیدا و نهان می دانیم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر از شاعر ایرانی به بیان حال و مقام عرفانی و درونی خود می‌پردازد. او خود را سید سرمستان می‌نامد و اشاره دارد که در میان تمام جهان از جوی نستان نمی گذرند. با اینکه به ظاهر ویران و بی‌سر و سامانند، در باطن گنجینه‌های فراوانی دارند. شاعر دردهای خود را می‌شناسد و برای درمان آنها تلاش می‌کند. او به درگاه خداوند (شاه) درخواست مدد کرده و در نهایت به این نتیجه می‌رسد که با ورود به این عرصه، در دو جهان سطان و سرآمد است. در انتها تاکید می‌کند که نعمت خداوند را در همه جا می‌بیند و به حقیقتی عمیق در درون خود آگاه است.
هوش مصنوعی: ما بندگان آقایی هستیم که در عالم سرمست و شادابیم و تمام دنیا را به دنبال خوشی و سرور می‌رویم.
هوش مصنوعی: ما در کتابخانه‌ای که پر از کتاب است، نقطه‌ای در الفبای آن را پیدا می‌کنیم.
هوش مصنوعی: در درون ما ثروت و دارایی زیادی وجود دارد، هرچند که به نظر می‌رسد ظاهر ما خراب و ویران است.
هوش مصنوعی: ما در جستجوی دارو برای دردهای خود هستیم و به شکلی رنج‌کشیده به دنبال درمان می‌گردیم.
هوش مصنوعی: ما از در شاه به درخواست و نیاز آمده‌ایم و به همین دلیل در هر دو جهان، قدر و منزلتی مانند سلطان داریم.
هوش مصنوعی: هرکس را که می‌گویند و همانطور که به نامش می‌خوانند، اگر تو به دنبال آن چیزی هستی، ما همان هستیم.
هوش مصنوعی: نعمت‌های خداوند را به همه نشان دادیم، در حالی که از واقعیات پنهان آنها آگاهیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
شکر اسلام کرد مادانیم
کین زمان مرد راه ایمانیم
ما که با داغ نام سلطانیم
ختلی آن به که خوش ترک رانیم
تا ز شوق تو مست و حیرانیم
ره به هستی خود نمی‌دانیم
تو چه دانی که ما چه مرغانیم
هر نفس زیر لب چه می خوانیم
چون به دست آورد کسی ما را
ما گهی گنج گاه ویرانیم
چرخ از بهر ماست در گردش
[...]
ما گدایان خیل سلطانیم
شهربند هوای جانانیم
بنده را نام خویشتن نبود
هر چه ما را لقب دهند آنیم
گر برانند و گر ببخشایند
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.