|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شمع به صراحی می‌گوید که هر شب در مهمانی دوست، باید به خاطر مقام او سجده کرد. صراحی در پاسخ می‌گوید که تواضع و فروتنی برای افراد بزرگ و با مقام، امری پسندیده است.
هوش مصنوعی: شبی، زمانی که شمع روشن بود و صراحی در کنارش قرار داشت، شمع به صراحی گفت: "ای هر شبی، تو محفل زیباترین دوست را به تصویر می‌کشی."
هوش مصنوعی: تو با چنین مقام و جایگاهی که داری، مرتباً در برابر می‌نوشی سجده می‌کنی. بگو دلیل این کار چیست؟
هوش مصنوعی: بطری شراب به او گفت: آیا نشنیده‌ای که تواضع از رفتار بزرگان و فرزانه‌ها زیبا و پسندیده است؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ز پویندگان هر چه مویش نکوست
بکشت و به سرشان برآهیخت پوست
چنان بود گلشه ز هجران دوست
که بروی همی غم بدرید پوست
جهان ای شگفتی به مردم نکوست
چو بینی همه درد مردم از وست
سپهدار دوران ابوالیسر کوست
جگر سوز دشمن دل افروز دوست
اگر دوست مهمان بود یا نه دوست
شب و روز تیمار مهمان نکوست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.