جهان ای شگفتی به مردم نکوست
چو بینی همه درد مردم از وست
یکی پنج روزه بهشتست زشت
چه نازی به این پنج روزه بهشت
ستاننده چابک رباییست زود
که نتوان ستد باز هرچ او ربود
سراییست بر وی گشاده دو در
یکی آمدن را شدن ، زآن به در
نه آن کآید ایدر بماند دراز
نه آنرا که رفت آمدن هست باز
چو خوانیست بر ره که هرکس زپیش
شود زود چون خورد از وبهر خویش
بتی هست گویا میانش اهرمن
فریبنده دل ها به شیرین سخن
هرآنکش پرستد بود بت پرست
چه با او چه با دیو دارد نشست
چه چابوک دستست بازی سگال
که در پرده داند نمودن خیال
دو پرده بر این گنبد لاجورد
ببندد همی گه سیه گاه زرد
به بازی همین زین دو پرده برون
خیال آرد از جانور گونه گون
بتی شد تنش از رشک و جانش ز آز
دو دست از امید و دو پای از نیاز
دل از بی وفایی و طبع از نهیب
رخان از شکست و زبان از فریب
دو گونه همی دم زند سال و ماه
یکی دم سپید و یکی دم سیاه
بر این هر دو دم کاو برآرد همی
یکایک دم ما شمارد همی
اگر سالیان از هزاران فزون
دراو خرمی ها کنی گونه گون
به باغی دو در ماند ار بنگری
کز این در درآیی ، وزان بگذری
بر او جز نکوهش سزاوار نیست
که آنک آفریدش سبکبار نیست
کنون چون شنیدی بدو دل مبند
و گر دل ببندی شوی درگزند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف جهان و زندگی انسانها میپردازد. شاعر به شگفتیهای جهان و ناپایداری آن اشاره میکند و میگوید که زندگی انسانها کوتاه و پر از درد و رنج است. او به بهشت زودگذر و فریبندهای که انسانها در آن زندگی میکنند اشاره میکند و از بیثباتی و تحولات سریع زندگی میگوید. همچنین به وجود فریبندهای به نام "بت" اشاره میکند که انسانها را به خود جذب میکند و باعث میشود در دامهای خود بیفتند. شاعر انسانها را به هوشیاری و عدم وابستگی به این تمایلات فریبنده توصیه میکند و هشدار میدهد که دل بستن به دنیا موجب درد و رنج خواهد شد. نهایتاً، او از بیوفایی و فریبندگی زندگی یاد میکند و میگوید که باید از این واقعیتها آگاه بود و به آن دل نبندیم.
هوش مصنوعی: جهان به خودی خود چیز عجیبی است، اما نیکی مردم به آن زیبایی میبخشد. وقتی که به اطراف نگاه میکنی، میبینی که تمام درد و رنج مردم به خاطر یکدیگر است.
هوش مصنوعی: در اینجا میگویند که اگر چیزی بهشتی و زیبا باشد، خیلی سریع و زودگذر است. بهشت به کسانی که دارای زیبایی یا جذابیت هستند، اشاره میکند، اما تأکید بر این دارد که این زیبایی یا خوشی فقط برای مدت کوتاهی باقی میماند و نمیتوان به آن بهعنوان یک نعمت دائمی نگاه کرد. این عبارت به نوعی به زودگذر بودن چیزهای زیبا اشاره دارد.
هوش مصنوعی: گیرندهای که سریع و چابک است، به راحتی میتواند چیزی را بردارد و آنقدر زود است که دیگر نمیتوان آن را بازپس گرفت.
هوش مصنوعی: خانهای است که دو در دارد، یکی برای ورود و دیگری برای خروج، و برای ورود به آن، شما باید از یکی از این دو در استفاده کنید.
هوش مصنوعی: نه کسی که به اینجا میآید، مدت زیادی در اینجا میماند، و نه کسی که رفته، دوباره برمیگردد.
هوش مصنوعی: وقتی دیگران در مسیر تو قرار میگیرند و برای خودشان پیش میروند، باید توجه داشته باشی که هر کسی به فکر نفع خویش است و ممکن است به راحتی از تو فاصله بگیرد.
هوش مصنوعی: به نظر میرسد که وجودی در عالم است که با سخنان شیرین و فریبنده، دلها را به خود جذب میکند.
هوش مصنوعی: هر کسی که بت یا چیزی را میپرستد، در واقع در کنار او یا در کنار دیو و شیطان نشسته است، چه این شخص خود را بپرستد چه دیگرانی را.
هوش مصنوعی: این شعر به سرعت و چالاکی یک دست اشاره دارد که توانایی زیادی در انجام کارها دارد و میتواند به خوبی خیال و تصور را به واقعیت تبدیل کند. این دست مانند سگی بازیگوش است که در پس پرده، هنرمندانه عمل میکند و باعث شگفتی میشود.
هوش مصنوعی: این بیت به بیان تصویری از آسمان میپردازد که در آن دو رنگ مختلف به وضوح دیده میشود. در اینجا به تغییرات و تناقضهای آسمان اشاره شده است؛ زمانی که آسمان به رنگ لاجوردی است و در مقاطعی دیگر با رنگ سیاه و زرد در هم آمیخته میشود. این توصیف، حالتهای مختلف آسمان و زیباییهای آن را به تصویر میکشد.
هوش مصنوعی: به وسیله همین زین، تصورات مختلفی از جانوران به وجود میآید.
هوش مصنوعی: بدنش به خاطر حسادت به تندش، و جانش به خاطر حرص و آز، یکی از دو دستش به امید و هر دو پایش به خاطر نیاز، به حالت انفعال درآمده است.
هوش مصنوعی: دل به خاطر بی وفایی داغدار است، طبع به خاطر زیبایی صورتها دچار درد و رنج است، و زبان به خاطر فریب و نیرنگ در خاموشی است.
هوش مصنوعی: سال و ماه به دو صورت مختلف در حال گذر هستند؛ یکی با روشنایی و روشنی همراه است و دیگری با تاریکی و سایه.
هوش مصنوعی: هر بار که نفس میکشیم، او همه این نفسها را یکییکی شمرده و بر آنها نظارت میکند.
هوش مصنوعی: اگر سالها به اندازهی هزاران چیز زیبا و خوشحالکننده را در آن موجودی بیابی و به شکلهای مختلف تجربه کنی،
هوش مصنوعی: باغی را تصور کن که دو در ورودی دارد. اگر از یکی وارد شوی و از در دیگر خارج شوی، به این ترتیب تجربهای را پشت سر میگذاری که متفاوت است.
هوش مصنوعی: جز نکوهش هیچ چیز شایسته او نیست، زیرا آفرینشی که او دارد، خالی از بار نیست.
هوش مصنوعی: حالا که به او گوش دادهای، دیگر به او دل نبند؛ و اگر دل ببندی، آسیب خواهی دید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.