... دین و دل و دنیا چو فدای تو کنند

پای ملخ مور سلیمان باشد

... حال من و تو قصه آن مورچه ای ست

کاو پای ملخ نزد سلیمان آورد

... ای ز انعام تو زنده جان ارباب هنر

بنده چون مورست و او را دسترس پای ملخ

تو سلیمانی به لطف خویش بپذیر این قدر ...

... بلطف آیت کبری بکشف آن اسرار

بپر دلی که چو مور و ملخ سپاهی را

سه روز داد بیک تار عنکبوت حصار ...

زیرک گفت آورده اند که زغنی بود چند روز بگذشت تا از مور و ملخ و هوام و حشرات که طعمه او بود هیچ نیافت که بدان سد جوعی کردی و لوعت نایره گرسنگی را تسکینی دادی یک روز بطلب روزی برخاست و بکنار جویباری چون متصیدی مترصد بنشست تا از شبکه ارزاق شکاری درافکند ناگاه ماهیی در پیش او بگذشت زغن بجست و او را بگرفت خواست که فرو برد ماهی گفت ما العصفور و دسمه و البرغوث و دمه ترا از خوردن من چه سیری بود لیکن اگر مرا بجان امان دهی هر روزه ده ماهی شیم از سیم ده دهی و برف دی مهی سپیدتر و پاکیزه تر بر همین جایگاه و همین ممر بگذرانم تا یکایک می گیری و بمراد دل بکار می بری و اگر واثق نمی شوی و بقول مجرد مرا مصدق نمیداری مرا سوگندی مغلظ ده که آنچ گفتم در عمل آرم زغن گفت بگو خدا منقار از هم باز رفتن و ماهی چون لقمه تنگ روزیان در آب افتادن یکی بود

چرخ از دهنم نواله در خاک افکند ...

... خاطر من شب پره مدح تو خورشید تاب

پیش سلیمان چو مور تحفه ای آرم ملخ

مجلس داود را نغمه طنین ذباب ...

... بدانچش دسترس باشد بدان مقدار در جنبد

اگر پیش سلیمانی برد پای ملخ موری

روا باشد که هر شخصی ز استظهار در جنبد ...

... چنانک خاطر زندانیان به بانگ نجات

به گرد سنبل تو جان ها چو مور و ملخ

که تا ز خرمن لطفت برند جمله زکات ...

... تن تو همچو خاک آمد دم تو تخم پاک آمد

هوس ها چون ملخ ها شد نفس ها چون حبوب آمد

ز بینایی بگردیدی مگر خواب دگر دیدی ...

... تا سمعنا و اطعنا کنی ای جان نامم

ملخ حکم تو تا مزرعه ام را بچرید

گر نگردم تلف تو علف ایامم ...

... با خوی تند آن مه زنهار سر به سر کن

پای ملخ که جان است چون مور پیش او بر

در پیش آن سلیمان بر هر رهی حشر کن ...

... میدان فراخست ای پسر تو گوشه ای ما گوشه ای

همچون ملخ در کشت شه تو خوشه ای ما خوشه ای

... پست و بالای نهاد من هوای او گرفت

چون ملخ در کشت افتد بر سر هر خوشه ای

من خود از فتنه و بلا بگریختم در گوش ها ...

... چون قدم با میر و با بگ می زنی

چون ملخ را در هوا رگ می زنی

با سگان زین استخوان در چالشی ...

... رفت آنجا جای تنگ و بی مجال

چون ملخ بر همدگر گشته سوار

از نهیب سیل اندر کنج غار ...

... هین مگو کاینک فلانی کشت کرد

در فلان سالی ملخ کشتش بخورد

پس چرا کارم که اینجا خوف هست ...

... از مزارعشان برآمد قحط و مرگ

از ملخهایی که می خوردند برگ

تا بر آمد بی خود از موسی دعا ...

... هین بجنبان آن عصا تا خاکها

وا دهد هرچه ملخ کردش فنا

وان ملخها در زمان گردد سیاه

تا ببیند خلق تبدیل الٰه ...

... کین همی گوید رسولم از اله

خلق بر وی جمع چون مور و ملخ

که چه مکرست و چه تزویر و چه فخ ...

... هر یکی بر جا ترنجیدی چو یخ

کی بدی پران و جویان چون ملخ

ذره ذره عاشقان آن کمال ...

... هر آنکه مهر سلیمان به زیر مهر آرد

سزد که با ملخ و مور سازگار شود

هر آن شهی که زبردست عالمی گردد ...