... چمن گل شیشه قلقل یار مستی من جنون کردم

هجوم گردش رنگم غرور دل شکست آخر

به چندین دور ساغر شیشه ای را سرنگون کردم ...

کف خاکم چسان مقبول جست وجوی او گردم

فلک در گردش آیم تا به گرد کوی او گردم

دل مأیوس صیقل می زنم عمری ست حیرانم ...

... حیا چون موج گوهر شوخی از سازم نمی خواهد

اگر رنگم در گردش زند بیتاب می گردم

ندانم درد دل جوشیده ام یا نیش فصادم ...

... یعنی غبار خاطر ایام هم شدم

چون گل مگر به گردش رنگ التجا برم

کز دور بی نصیبم اگر جام هم شدم ...

... نشیه آزادی من آنقدر ساغر نداشت

گردش رنگی به عرض شوخی آمد بو شدم

هرکه می بینم به وضع من تامل می کند ...

تحیر آینه عالم مثال خودم

بهانه گردش رنگست و پایمال خودم

به داغ می رسد آهنگ زخم من چو هلال ...

... چو قفل تصویر ماند پنهان به کلک نقاش من کلیدم

به گردش چشم ناز پرور محرفم زد بت فسونگر

که دارد این سحر تازه باور که تیغ مژگان کند شهیدم ...

بسکه چون طاوو س پیچیده ست مستی در سرم

جام ها در گردش آید گر به خود جنبد پرم

گرد بادم مستی ام موقوف کوه و دشت نیست

هر کجا گردید سر در گردش آمد ساغرم

تازه است از من بهار سنبلستان خیال ...

... چون شمع درین بزم پناهی دگرم نیست

جز گردش رنگی که قضا کرد حصارم

تا ممتحن طاقتم از خود به در آرد ...

... آیینه خورشیدم و با سایه دچارم

ای نشیه تسکین طلبان گردش جامی

کز خویش نمی کرد چو خمیازه خمارم ...

... افسردگی گل نکشد آفت چیدن

بیدل چقدر گردش رنگست حصارم

... نفس قدح به کف و ناله گل به چنگ برآرم

به نیم گردش چشمی که واکشم به خیالت

فرنگ را چو غبار از جهان رنگ برآرم ...

... جه انی را به شور آوردن و نشنیدنت نازم

تحیر عذرخواهست از خیال گردش چشمی

که با این سرگرانی گرد دل گردیدنت نازم ...

... سراغم کرده ای آماده ساز تحیر باش

غبار گردش رنگم دلیل غارت هوشم

چه سازد گر به حیرانی نپردازد حباب من ...

... گهی صلحم گهی جنگم گهی مینا گهی سنگم

دو عالم گردش رنگم جنون ساغر عشقم

چو شمع از گردنم حق وفا ساقط نمی گردد ...

... به ناهنجاری از خود رفتنم صورت نمی بندد

پر طاووسم و پرگار دارد گردش رنگم

ببینم تا کجا منزل کند سعی ضعیف من ...

... تنک ظرفی چو من در بزم میخواران نمی باشد

که دور جام بیهوشی است چون گل گردش رنگم

مگر بر هم توانم زد صف جمعیتت رنگی ...

... تنک ظرفی چو من درمحفل امکان نمی باشد

که چون گل شیشه ها باید شکست از گردش رنگم

به میزان گرانقدر شرر سنجیده ام خود را ...

... هر چند سبک می گذرم از سر هستی

چون رنگ همان پی سپر گردش حالم

حرفیست وجودم ز سراب رم فرصت ...

... نه پروازم پر افشانی نه رفتارم قدم سایی

غباری در شکست رنگ دارم گردش حالم

تمنایی نمی دانم تو لایی نمی فهمم ...

عمری ست قیامتکده گردش حالم

چون آینه مینای پریزاد خیالم ...