بارگی را بساز آلت و زین

از پی بارگاه علیین

با دعا یار کن انابت حق ...

... به بر بنده و غلام شود

بار منت نهی همی بر وی

که منم دوستدار عز علی ...

... دل خود از غفلتش غلاف آرد

همه را گاه و کار و بار از تو

یار مار است و مار یار از تو ...

... اندرین ره ز داد و دانش خویش

بار ساز و ز هیچ پل مندیش

قصد کشتی مکن که پر خطرست ...

... نیست اندر صفات فرد احد

همه رحمت بود ز خالق بار

هست بر بندگان خود ستار ...

... نام او اسب خوش لگام کند

بارگیر ملوک را شاید

به زر و زیورش بیاراید ...

... باشد آن کره از خری کمتر

بابت بار آسیا باشد

دایم از بار در عنا باشد

گاه بار جهود و گه ترسا

می کشد در عنا و رنج و بلا ...

... نه تویی تو ز تست بر کاری

تو کیی اندرین میان باری

هرکجا ذکر او بود تو که ای ...

... جان و تن را به کردگار سپار

تا درون سرای یابی بار

کانکه شد پاسبان خانه و سر ...

... کانکه دم با سر بریده کشد

بار حکمش به نور دیده کشد

سرنپیچیده ز حکم و امر خدای ...

... همچو قمری دو مغزه دارد بانگ

قول بازی شنو هم از باری

که حجابست صنعت قاری ...

... هرچه در عشق نیک و هرچه بدست

بار حکمش کشیدن از خردست

هرچه صورت دهد به آبش ده ...

... تا زتو عقل و هوش تو برمد

راه دین صنعت و عبارت نیست

نحو و تصریف و استعارت نیست ...

... خلق خلق نسیم خاک درش

فرش نو بار فرع او گشته

عرش مغلوب شرع او گشته ...

... ضرب کردی میان ماه تمام

کی شدی بار گیر خامه خام

آن بنانی که کرد مه به دو نیم ...

... جان خود زیر پای اسبش ریخت

پیش شاخی که نور بار آرد

نار زردشت جان نثار آرد

خدمتش را ز بارگاه بلند

خواجه سدره شد جلاجل بند ...

... بر سر جسر نار و بر سر پل

گفته در گوش جانش حاجب بار

کای شهنشه سر از گلیم برآر ...

عندلیبان باغ آن خوشبوی

در ترنم تبارک الله گوی

بر زمان حکم چون شهان کرده ...

... نان جو خورده همچو مختصران

پس کشیده ز حلم بار گران

خلق را خلق او نویدگرست ...

... آتش عشق لم یزل آبش

اندر آن بیکرانه دریا بار

صدهزاران نهنگ مردم خوار ...

... از پی جان آن سر سادات

اشتر بارکش بداده زکات

ای دریغا که در جهان سخن ...

... او بدانست و زان امانش کرد

بار دیگر به قصد او برخاست

بی گناهی ورا بکشتن خواست

پس سیم بار عزم کرد درست

شربت زهر همچو بار نخست

راست کرد و بداد آن ناپاک ...

... خود جزا یابد او به روز جزا

ور مرا روز حشر ایزد بار

بدهد در جوار جنت بار

نروم در بهشت جز آنگاه ...

... جعده باید که هست رای زنت

گفت آن زن که با حسن ده بار

نخورد بر روان او زنهار ...

... چه بتر در جهان ز خود کامی

صدهزار آفرین بار خدا

بر حسن باد تا به روز جزا ...

... من غلام زنی که از صد مرد

بگذرد روز بار و بردابرد

قدر میر حسین بشناسد ...

... خیره با جهل تا کی آویزی

رنگ ادبار تا کی آمیزی

عمرت از کوی عقل رفت برون ...

... گر بهی ور بدی تو دورم ازین

ای هوا کرده زیر بار ترا

با چنین یاوه ها چکار ترا ...

... هرکه از خود زد از فضولی رای

دست ازو شست شرع بار خدای

همه از مال و جاه در شوو آی ...

علم داری عمل نه دان که خری

بار گوهر بری و کاه خوری

استر ار هست بدرگ و ظالم ...

... سخنش هم قرین قرآنست

هرچه از بارگاه فرمان نیست

آن همه درد تست درمان نیست ...

... بی هنر مرده جان و زنده بدن

شربت عقل بردبار چشد

خر چو بی عقل بود بار کشد

عقل چون ابجد حق از بر کرد ...

... وانکه در حقه مهره می بازد

وانکه او بر زمین هزاران بار

پای بر سر نهاد چنبروار ...

در عبارت کتاب مسطورست

رق منشور و بیت معمورست

اوست در سایه پناه خرد

حاجب بار بارگاه خرد

کدخدای نبی مرسل اوست ...

... جان بی علم دل بمیراند

شاخ بی بار ریو گیراند

جاهل از جاه و مال جوید سود ...