... تکفیر او به ملت هفتاد و اند کن

تا کی چو موج آب به هر سو شتافتن

در عین بحر پای چو گرداب بند کن ...

... بیش ازین چون نی نمی باید دم از دوری زنی

عمر شیرین موج بر آبست شاید چون حباب

قرعه بر نام شراب تلخ انگوری زنی ...

... به نگاهی ز نظر غایب و اندر نظرست

لشکر خصم محیطی شده از موج سنان

او نهنگی که بر آن موج محیطش گذرست

از قتال آب به سرچشمه تیغش خونست ...

... درین مخاطره کس دست کس نمی گیرد

ز بحر بیهده ام موج بر کران انداخت

به فقر ساخته بودم فریب عشق مرا ...

... رسانده روزی مقدور بیش از تقدیر

سپرده قسمت موجود پیش از ایجاد

دوباره سبعه الوان کشیده در هر روز ...

... مدام تا به خزانست تیغ زن دم باد

به بحر خاطر تو خنده موج زن بادا

به جوی جان عدو آب خنجر جلاد

... چو کف به جود برآری کنار جوید مال

درم به دست تو چون موج در بحار آمد

به شاعران ز عطای تو بی وسیلت شعر ...

... در آن مقام که آید به جزر و مد دریا

هنر چه مایه تواند نمود موج غدیر

به قابلیت او شاه دید و خندان گفت ...

... هرکه به دریای عفو روی ندامت نهاد

موج عقوبت ندید کشتی عصیان او

پیش که از قصر تن طایر جان برپرد ...

... دهر وصفش فکند در افواه

برنیاید ز موج آب زرش

زورق دیده با هزار شناه ...

... تا صبح تار و پود برندش به کارگاه

چون صبح موج آب زرش را نظر کند

دوش و بغل ز شوق گشاید پی شناه ...

... رحمة للعالمین ت حق تعالا ساخته

موج حکمت در دل از عین الیقین ت کرده جوش

چشمه ز آلایش نموده پاک دریا ساخته ...

... اگر از فضول طبعی نکند مهین دهانی

همه در به موج ریزم ز عطای خان خانان

که محیط کشتیم را نکشد ز بس گرانی ...

... چرخ بر من رشگ می برد از چه از پر زیوری

موج طوفان جستمی تا لطمه بر دریا زند

کاب عمان زورقم را دیر می برد از پری ...

... نظیر کارگه چرخ هفتمین بینی

زند چو سقف فلک بر هواش گوهر موج

ز بس که در صدفش گوهر ثمین بینی ...

... مثل به انجم و چرخش زدن به آن ماند

که موج کوثر چون موج بارگین بینی

صدف چسان ز درون اینقدر فکنده برون ...

... به غیر کشتی صلحش مجو پناه که هست

نتایج غضبش موج های دریایی

مکش ز طاعت او سر که سجده در او ...

... هرکجا دامن ز چشم خونفشان افشانده ام

موج خونین بر سر هفت آسمان افشانده ام

پا و دست از مسند و پهلوی جم دزدیده ام ...

... از جای رفت زورق بی بادبان صبر

موجی نرفته موج دگر از کران رسید

واحسرتا که از قدراندازی فلک ...

ارباب زمانه آفت دل باشند

چون موج سراب نقش باطل باشند

این کهنه سفینه های از کار شده ...

... شادی راحت فشان را ناتوان انداخته

زین خحالت چون برون آیم که دل در موج خون

نو عروسان غمت را مو کشان انداخته ...

... باد مراد گر نوزد دم به دم چه باک

کشتی ز موج خیز به در برده ایم ما

راهی که خضر داشت ز سرچشمه دور بود ...