بدر ناهید بزم کیوان جاه
خان فیروز جنگ عبدالاه
چون ز روی شکوه بنشیند
تنگ سازد به دیده جای نگاه
ببر در کوه و شیر در بیشه
شاه بر گاه و ماه در خرگاه
کرد عالی بنا که می ساید
در تواضع به چرخ پر کلاه
بانی و بارگه ندیده چنین
چشم گردون ز بامداد پگاه
غره ماه ها به سلخ رسید
تا ز ایوان او برآمد ماه
قرص خورشید در حوالی او
شب تاری نموده از تک چاه
از ضمیر مدبران قضا
همچو عینک ز نه سپهر نگاه
چشم از چشمخانه برباید
اگر افتد نظر برو ناگاه
از فراخی او امل کوچک
وز بلندی او طلب کوتاه
روح در وی وزد به جای نسیم
عشق از وی دمد به جای گیاه
هرچه عیش اندرو نه، عمر دریغ
هرچه سهو اندرو نه، کار تباه
جز سرا بوستان او نکند
کاروان امید منزلگاه
رفتن راه کعبه حاجت نیست
همه حاجت رواست زین درگاه
گلش از سلسبیل ساخته اند
شسته خاکش به آب عفو گناه
کس به عقبی نظر نمی انداخت
خلد طرحش کشید بردرگاه
روح با آب و گل نمی آمیخت
دهر وصفش فکند در افواه
برنیاید ز موج آب زرش
زورق دیده با هزار شناه
می گدازد ز رشگ شمسه او
شمس گردون چو قرص از درگاه
خضر در جدول کتیبه او
رانده از چشمه حیات میاه
تاب دارد ز حسن تحریرش
بر بیاض جمال جعد سیاه
خسک و خار صحن بستانش
ناف آهو و نیفه روباه
بخت و دولت ستاده بر در او
پیش دربان او شفاعت خواه
گشت از فیض این بهارستان
ملک گجرات پر عیون میاه
آدم از رنج هند می نالید
گفت کو باغ بدر واشوقاه
داد عشرت به ساحتش داده
خان چاکرنواز حاسدکاه
دست صنعت مثال او نکشید
لوح شد نقش و خامه شد کوتاه
هر که بیند شکوه او گوید
وحده لا الاه الا الله
او به گجرات جام می بر کف
ملک جینو ازو مصیبت گاه
او به تدبیر کابل و غزنین
دکن از سهم او به واویلاه
رزمگه پر شود ازو گه کین
یک تن و در جدل هزار سپاه
روز هیجا بعون تمکینش
یک نفر از سپاه او پنجاه
عهد نشاسدش که عنین را
نبود لذتی ز قوت باه
ای همه کس زبون و تو قادر
ای همه خلق پیر و تو برناه
خیز و عز یساق کن که شدست
کار بس صعب و وقت بس بی گاه
ملک تسخیر کن که در راهست
صد ازین عیش و جیش و عشرتگاه
در حضر یاور تو شرع نبی
در سفر رهبر تو عون الاه
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به وصف شخصیت و ویژگی‌های برجسته یک فرد خاص می‌پردازد که به نظر می‌رسد مقام و قدرت بالایی دارد. او با شکوه و عظمت خود، چشم‌ها را به خود جلب می‌کند و فضای اطرافش را با زیبایی و جلال پر می‌کند. شاعر از بخت و نعمت‌هایی که به این فرد داده شده، سخن می‌گوید و او را مانند ماه و خورشید درخشان توصیف می‌کند. این شخص به دیگران امید و زندگی می‌بخشد و گل‌های زیبایی از محبت و عشق را در دل‌ها می‌کارد. در نهایت، شاعر اشاره می‌کند که او در میدان جنگ نیز توانایی و قدرتی فوق‌العاده دارد و می‌تواند در نبردها کارآیی بالایی داشته باشد. حضور و شخصیت او به دیگران آرامش و قدرت می‌دهد و او را مانند نجات‌دهنده‌ای برای مردم تصویر می‌کند.
هوش مصنوعی: در جشن و میهمانی کیوان، ستاره بدر و ناهید به درخشش آمده و خان فیروز به عنوان یک پهلوان جنگی و شکست ناپذیر حضور دارد.
هوش مصنوعی: زمانی که او با شکوه و زیبایی‌اش حضور پیدا کند، نگاه شما را به شدت مجذوب و محدود می‌کند.
هوش مصنوعی: ببر در کوه، شیر در جنگل، و شاه در عرش و ماه در آسمان، هر کدام در جایگاه خود نمایان هستند.
هوش مصنوعی: فردی که خود را با فروتنی به خوبی می‌سازد، به مانند کسی است که در تلاش است تا به قله‌ها و آسمان‌های بلندی برسد.
هوش مصنوعی: هیچکس مانند تو را در این دنیا ندیده است، زیرا تو از آغاز صبحگاه مثل یک بامداد بی‌نظیر به نظر می‌رسی.
هوش مصنوعی: در پایان ماه‌ها، زمانی که شب‌ها به تاریکی می‌گراید، ماه از آسمان او نمایان می‌شود.
هوش مصنوعی: در اطراف او، نور خورشید به اندازه‌ای کم رنگ شده که شب و تاریکی حاکم است، مانند چاهی عمیق.
هوش مصنوعی: نگاه کن که همچون عینکی که بر چشمان حکمرانان قضا قرار دارد، بینش آنها از سپهر بالاست.
هوش مصنوعی: اگر چشم از جایی دور شود و ناگهان به چهره‌ای نگاه کند، تأثیر آن لحظه می‌تواند بسیار عمیق باشد.
هوش مصنوعی: از وسعت و بزرگی او، خواسته‌های کوچک به دست می‌آید و از بلندی و ارتفاع او، آرزوهای کوچک به آسانی به دست می‌آید.
هوش مصنوعی: روح در وجود او می‌وزد و نسیم عشق از او می‌دمد، مانند گلی که از زمین می‌روید.
هوش مصنوعی: هر نوع لذتی که در اینجا وجود ندارد، زندگی را بر ما تنگ می‌کند و هرگونه اشتباهی که در آن رخ بدهد، باعث ویرانی و نابودی کارها می‌شود.
هوش مصنوعی: به جز باغ او، امید هیچ مسافری جایی برای توقف ندارد.
هوش مصنوعی: برای رسیدن به خواسته‌ها، نیازی به رفتن به کعبه نیست؛ زیرا همه نیازها از این درگاه به پاکی پاسخ داده می‌شود.
هوش مصنوعی: این گل را از چشمه‌ای زلال و پاک آفریده‌اند و خاک آن به خاطر بخشش و نیکی، با آب پاک شسته شده است.
هوش مصنوعی: هیچکس به گذشته نگاه نمی‌کرد، زیرا زیبایی بهشتش او را به جلو می‌کشید و به درگاهش می‌کشاند.
هوش مصنوعی: روح به مواد و جسم محدود نمی‌شود و هرگز نمی‌توان آن را به راحتی توصیف کرد؛ تنها سخنان و داستان‌ها درباره‌اش در میان مردم پراکنده می‌شود.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که چشمان انسان قادر نیستند تمامی زیبایی‌ها و عمق احساسات را از طریق موج‌های آب یا زیبایی‌های ظاهری درک کنند و بی‌نهایت رازها و احساسات در زیر سطح قرار دارند.
هوش مصنوعی: خورشید عالم امکان از حسادت به زیبایی یار، مانند ماه به دور از آستان می‌سوزد.
هوش مصنوعی: خضر در سفره‌ای که با کتیبه‌ای زینت یافته، از چشمه حیات دور مانده است.
هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی و جذابیت موی سیاه و مجعد اشاره دارد که با لطافت و جاذبه خود، تأثیر خاصی بر زیبایی صورت می‌گذارد. به عبارت دیگر، زیبایی و جذابیت در ترکیب با رنگ و حالت موها باعث شده که چهره زیبای فرد بیشتر خود را نشان دهد.
هوش مصنوعی: در باغی که پر از خس و خار است، ناف آهو و پوست شیر هم موجود است.
هوش مصنوعی: سرنوشت و خوشبختی در کنار در او ایستاده‌اند و از دربان او درخواست شفاعت می‌کنند.
هوش مصنوعی: به دنبال نعمت‌های این بهارستان، سرزمین گجرات پر از چشمه‌های آب است.
هوش مصنوعی: آدم از درد و رنجی که می‌کشد گلایه می‌کند و می‌گوید: کجا می‌توان باغ بهشت را پیدا کرد؟ وا حسرت به حال من!
هوش مصنوعی: عاشق‌ها در محضر او خوشی و نعمت می‌یابند، در حالی که حسودان همیشه در غم و حسرت باقی می‌مانند.
هوش مصنوعی: دست سازندگی و هنر او به قدری ماهر است که نقشی زیبا بر روی لوح می‌زند و قلمش به شکلی شگفت‌انگیز و کوتاه شده است.
هوش مصنوعی: هر کسی که عظمت او را مشاهده کند، به حقیقت نزدیک می‌شود و با اقرار به یگانگی خداوند، می‌گوید: فقط اوست که سزاوار پرستش است.
هوش مصنوعی: او در گجرات، جام می را به دست دارد و سرزمین جینو را از او، مکانی پر از درد و رنج می‌داند.
هوش مصنوعی: او به دقت و هوشمندی در کابل و غزنین کار می‌کند و از شرایط دشوار و تلخی که برایش پیش آمده است، گلایه می‌کند.
هوش مصنوعی: در میدان نبرد، گاهی فقط یک نفر باعث می‌شود که عداوت و کینه‌ورزی به اوج برسد و در نتیجه، هزاران جنگجو به جدال بپردازند.
هوش مصنوعی: در روز نبرد، قدرت و زبیدگی یک نفر از سپاه او معادل با پنجاه نفر دیگر بود.
هوش مصنوعی: عهد او که به وجود آمده، به خاطر این است که شخصی که ناتوان است، از قدرت جنسی لذتی نمی‌برد.
هوش مصنوعی: ای کسی که زبان همه را می‌دانی و تو توانایی بر همه‌ی موجودات را داری.
هوش مصنوعی: بلند شو و بشتاب، چرا که کار سخت و دشواری پیش آمده و زمان به زودی به پایان می‌رسد.
هوش مصنوعی: برای رسیدن به قدرت و تسلط، باید بر لذات و خوشی‌های زودگذر فائق آيی و از آنها عبور کنی.
هوش مصنوعی: در زمان سکون و آرامش، یار و یاور تو شریعت پیامبر است و در زمان سفر، هدایت‌کننده تو، یاری از سوی خداوند می‌باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
از شبستان ببشکم آمد شاه
گشت بشکم ز دلبران چون ماه
ای ز عکس رخ تو ، آینه ماه
شاه حُسنی و ، عاشقانْت سپاه
هر کجا بنگری ، دمد نرگس
هر کجا بگذری ، برآید ماه
روی و موی تو نامهٔ خوبی است
[...]
کار زرگر به زر شود بر راه
زر به زرگر سپار و کار بخواه
بر فلک بر دو مرد پیشه ورند
آن یکی درزی آن دگر جولاه
این ندوزد مگر قبای ملوک
و آن نبافد مگر گلیم سیاه
دولت خاص و خاصه زاده شاه
رایت فخر بر کشید به ماه
تاج گردون محمد آنکه گرفت
در بزرگیش ملک و عدل پناه
ملک را داد رای او رونق
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.