... ز لطف تو داریم امید مرهم

گشادیم بار سفر در دیارت

چو جامی ز بار گنه پشتها خم ...

... رهی نمای که چون جامی از مضیق وجود

فتد به فسحت اقلیم نیستی سفرم

در آن سفر خطری جز خیال هستی نیست

به فضل شامل خود دور دار ازان خطرم

... شد چوب شمع بی لهب یا خود چراغ بی دخان

سایه نبودش همچو خور وین طرفه تر کاندر سفر

از تاب خور بالای سر بودی سحابش سایه بان ...

گه در هوس روی نکو آویزم

گه در سفر زلف مشکبو آویزم

القصه ز هر چه رنگ و بویی یابم ...

شه چون مه چارده شب آمد ز سفر

بر فتح هری یافت دم صبح ظفر ...

کردم ز دیده پای سوی مشهد حسین

هست این سفر به مذهب عشاق فرض عین

خدام مرقدش به سرم گر نهند پای ...

... دامن زلف تو در دست نسیم افتاده ست

حاصل خویش بجز رنج سفر هیچ ندید

هر مسافر که بر این در نه مقیم افتاده ست ...

چون کمر بسته مه من به سفر بیرون رفت

صد دل آویخته از طرف کمر بیرون رفت ...

... دین و دل شد به رهت جان به لب آمده نیز

گو روان شو ز رفیقان سفر بازمایست

باد در خنده عشرت لب تو با دگران ...

... کایشان نه داد مردی و انصاف داده اند

عزم سفر به عالم دل کرده اند لیک

در ره فتاده بلکه ز ره اوفتاده اند ...

... به از تابوت محمل نیست وز احباب محمل کش

گر از خاک درت آواره ای رو در سفر دارد

به پیش تیر تو سینه سپر شد وین دل نالان ...

یار ما عزم سفر کرد خدا یارش باد

وز خطرهای سفر جمله نگهدارش باد

گر ببندد به سفر بار وگر بگشاید

در همه دولت توفیق مددگارش باد ...

... به عزم کعبه کویت مسافر

کند ترک سفر هر راهدانی

که گردد بر درت روزی مجاور ...

... که بسته ام کمر جهد برمیان که کنم

سفر به خیر بلاد و گذر به فخر بقاع

بلاد من لتدانیه مقلتی تدمع ...

... قاصد ار مرغ شود پیک نسیم

جامی از ریگ حرم بار سفر

بست و بر خاک درت گشت مقیم

به عزم کعبه سفر گفتم اختیار کنم

بدین بهانه گذر بر دیار یار کنم ...

... شوم چو اشک دوان تا ز جمله زودتر افتم

چو زان مه سفری خانه ام تهی بود آن به

که من ز راحت خانه به محنت سفر افتم

خبر رسید که باشد سری به بی خبرانش ...

رنج بیگانه در سفر بردن

زآشنای وطن بسی بهتر ...

خواجه دارد اشتری و خیمه ای

در سفر راضی به قوت لایموت

اشتری چون عنکبوت از لاغری ...

... وه که فروگذاشتی شیوه دین و داد را

راه سفر گرفتی و آگه ازان نکردیم

آه که درنیافتم دولت خیر باد را ...