هردم زدنی چو لاله در خون نهدم

زارم چو بکشت عذر موزون نهدم ...

... چون دیدۀ نرگس از پی جان نگران

چون لاله ام از میان جان سوخته دل

چون غنچه ام از درون دل جامه دران

... کشید دست صبا پای آب در زنجیر

گرفت پشت زمین روی لاله در دیبا

بنیم جرعه که از ساغر هوا بکشید ...

... که خواک قابل عکس سپهر شد ز صفا

بنفشه همچو شبست و چراغ او لاله

سمن سپیده دمست و گل آفتاب لفا ...

... برغم انف طبیعت مرا بگو که چرا

شدست روغن قندیل لاله آب سحاب

چنانکه آتش شمع شکوفه باد صبا ...

... چو عندلیب زنده از پی سحور صلا

تو دل سیاهی لاله ببین بوقت چنین

که یک نفس نکند ساغر شراب رها ...

... هم لعل ناب در وی و هم گوهر خوشاب

چون شبنمست و لاله چون اختر و شفق

چون خنجرست و گوهر و چون ساغر و حباب ...

... زباب دلبری اندر شمار می آمد

زلاله کوه بیفشاند دامن این ساعت

که او بدان رخ چو لاله زار می آمد

بحس دانش من بوی خون صد عاشق ...

... زسنگ حلم توصیت وقار می آید

بزیر دامن که لاله تشت پرخونست

کزین حسد زدل کوهسار می آید ...

... خواجه بس کامکار می آید

لاله چون دشمنان صدر جهان

خجل و شرمسار می آید ...

... کرد یکبارگی جهان آباد

نه بجز لاله هست سوخته دل

نه بجزچنگ میکند فریاد ...

... جعد را شانه میزند شمشاد

بگل ولاله داده اند مگر

لب شیرین وسینۀ فرهاد ...

... بسان گل همه عمرش زخار مفرش باد

چو لاله هر که برت رخ نمی نهد بر خاک

گر آب صرف خورد در مزاجش آتش باد ...

... بقصد مذهب نعمان هر آنکه سعی کند

ز باد قهر تو چون لاله دل مشوش باد

حسود بدرگ اگر پرده کژ دهد با تو ...

... اگر چه دامن کوهست جای پروردشش

چو لاله از دم لطف تو خرم وکش باد

برای نازکی پای سایه پروردش ...

... بسان گل همه عمرض زخار مفرش باد

چو لاله هر که برت رخ نمی نهد بر خاک

گر آب صرف خورد در مزاجش آتش باد ...

... بقصد مذهب نعمان هر آنکه سعی کند

ز باد قهر تو چون لاله دل مشوش باد

حسود بدرگ اگر پرده کژ دهد با تو ...

... اگر چه دامن کوهست جای پروردشش

چو لاله از دم لطف تو خرم وکش باد

برای نازکی پای سایه پروردش ...

... برپای او ز حادثه بندی گران نهاد

پنداشت لاله را که دل دشمنان تست

سوسن درو زبان وقعیت از آن نهاد ...

... دست بهار نصفی گل پر شراب کرد

لطف نسیم طبع تو از سنگ لاله ساخت

تف سموم قهر تو در یا سراب کرد ...

بر هر زمین که مردم چشمم گذار کرد

آنرا ز آرزوی رخت لاله زار کرد

از اشک من بضاعت یا قوت و لعل برد ...

فراق روی تو ما را بروی آن آورد

که در چمن بسر لاله مهرگان آورد

بچین زلف تو چشمم زطراه دریابار ...

... چکید آب حیات از کام اژدرها که دانست آن

برآمد لاله از آتش کرا این درگمان آمد

موصل شد درخت اتحاد از شاخ پیوندی ...

... از آرزوی مدحت تو اهل فضل را

در سینه همچو لاله دلی پر زبان بود

دیدی نهیب شعله در اجزاء سوخته ...

... برنگ آتش ودنبال وبش چو دو دسیاه

بشکل لاله واطراف اوچو نور ازنار

ازآنک ازتک او باز پس فتد آهو ...

... به غفلت متنعم به جهل دولت یار

به نقطه دل لاله به خط سبز چمن

به مسطر قد سرو و جداول انهار ...

... به چشم سر همه بیند همی عیان نرگس

ز جام لاله مگر خورد در شراب افیون

که می نگردد هشیار یک زمان نرگس ...

... سه چار بدره زر عین رایگان نرگس

زهی ز غیرت خلق تو دل سبک لاله

زهی ز شربت لطف تو سرگران نرگس ...

... دلم چنان برخ و خال او برآشفتست

که شد چو لاله رخ و خال پاره یی زتنش

بخون من ز چه شد تشنه چشم بی آبش ...

... که نیست بارخ او بیش برگ نسترنش

اگر نه لاله و گل گشته اند خوار و خجل

ز شرم آنکه بدیدند مست در چمنش

کله ز بهر چه بر خاک می زند لاله

گل از برای چه صد پاره کرد پیرهنش ...

... گرید بخون دل در و دیوار مسکنم

در خون خویشتن شده چون لعل و لاله ام

در خود زبان نهاده چو شمع و چو سوسنم ...