... صفای طبع تو بفزود آب آب روان

مسیر امر تو بربود گوی باد دبور

عبارت تو چرا شد چو گوهر منظوم ...

... تا بود چرخ را جنوب و شمال

تا بود ماه را مدار و مسیر

تخت بادت همیشه چرخ بلند ...

... تا نباشد آسمان را هیچ مانع از مدار

تا نباشد اختران را هیچ قاطع از مسیر

در بد و نیک آسمان را باد درگاهت مشار ...

... تابع رای تو بادا آسمان اندر مدار

مسرع حکم تو بادا آفتاب اندر مسیر

طاعتت را سخت پیمان هم وضیع و هم شریف ...

... همیشه تا نبود آسمان و انجم را

نه مانعی ز مدار و نه قاطعی ز مسیر

ز سیر انجم و اقبال آسمان بادت ...

... ای در زبان رمح تو تکبیر فتح مضمر

وی در مسیر کلک تو اسرار چرخ مدغم

حزمت به هرچه رای کند بر قضا مسلط ...

... سکنه شان را مدار بی آغاز

ساکنان را مسیر بی فرجام

تیر در هجر چهره زهره ...

... زیر پی درکشیده بود و خرام

هر زمانی مسیر کلک شهاب

بر زبان رقم به وجه پیام ...

... دادی از راز روزگار اعلام

راست همچون مسیر کلک وزیر

که دهد ملک را قرار و نظام ...

... غرامت قلمت می کشد عصای کلیم

مسیر کلک تو در معرض تعرض خصم

مثال جرم شهابست و رجم دیو رجیم ...

... تکاورانی در زیر زین به دولت او

چو ابر گاه مسیر و چو پیل گاه توان

ز نعلهاشان سطح زمین گرفته هلال ...

... مرا یکیست نشابور و بلخ و مرو و هراه

همیشه تا که نباشد مسیر اسب چو رخ

چنان کجا نبود رفتن پیاده چو شاه ...

... ذات تو و تجویف فلک یونس و ماهی

ناخورده مسیر قلمت وهن توقف

نادیده نظام سخنت ننگ تناهی ...

... ابر در باران نوروزی کفش را نایبست

آز محتاجان چو کلکش در مسیر آمد بسوخت

آز گویی دیو و کلک او شهاب ثاقبست ...

... چون بدان راضی نبودستم طلب می کرده ام

در سفرگاه مسیر و در حضرگاه مقام

دی همین معنی مگر بر لفظ من خادم برفت ...

... ز درد حادثه تا نفخ صور مأمون باد

اگر برای تو نبود مسیر هفت انجم

نه آشکوب فلک پست همچو هامون باد ...

... همیشه او را از آسمان فضل طلوع

همیشه او را بر شاهراه شرع مسیر

بیان بی دهنش رمز وحی را تأویل ...

... دهر چون سوسن شکر عدل تو رطب اللسان

ای مسیر کلک تو بر شارع اسرار غیب

وی ممر حکم تو بر شاهراه کن فکان ...

... فلک معزول در دورت ز خود کامی و خود رایی

همه بر وفق حکم تو مسیر اختر و انجم

همه بر حسب رای تو مدار چرخ مینایی

... مدار قدر تو بر مرکز سعادت باد

مسیر کلک تو بر شاهراه غیب افتاد

نفاذ امر تو در عالم ارادت باد ...

... گر قوت بیان تو ماند برین نمط

آنجا که کلک مدح تو خواهد مسیر عقل

از شاخ سدره دست عطارد کند مقط ...

... گفتم ببیت المقدس که مرقد و مضجع انبیاست و مبیت و مقیل اصفیاست گذری کنم و بر آنخاک نورانی و تربیت روحانی سفری و نظری بود که لثام آثام از چهره وقاحت من برخیزد و غبار خطییات از جلد نامدبوغ من فرو ریزد و این بغیت نیز بسیر الأقدام و جر الزمام میسر شد

در اثنای این قعود و قیام مسیر و مقام دو سال تمام این چتر منور بزر اندود اخضر و غبر افلاک و خاک را پیمود و در دونوبت خورشید صاحب عقل بنقطه منطقه حمل رسید و آثار سعود و نحوس بواسطه خنوس و کنوس این قاهران مقهور و جباران مجبور در عالم ظاهر شد

گاه غمام خریفی بیغم می گریست و گاه برق ربیعی بیطرف می خندید گاه بلبل مقبول در وصف گل مداحی می کرد و گاه زاغ ملول در فراق راغ نواحی

گه شمس در اقامت و گاه بدر در مسیر

که برق در بستم و گاه ابر می گریست ...