... ز هر سو دلیران به پیش آمدند

خروش یلان شد به چرخ بلند

نه این را ظفر شد نه آن را شکست ...

... بفرمود تا در ببستند زود

خروش یلان شد به چرخ کبود

فکندند در کنده شهر آب ...

بغرید و بگرفت چرخ بلند

به زه کرد واژونه دیو نژند

به زال سرافراز بارید تیر

بزد دست بر چرخ دستان پیر

کمان را ز قربان برآورد زال ...

... همه دشت از مردمش کشته بود

چو خورشید بر چرخ دامن کشید

سوی بلخ گودرز یل تن کشید ...

... ز فرزانه پرسید لهراسب باز

که از گردش چرخ برگوی راز

بدست که باشد مرا خود زمان ...

... جگر گوشه ام را ببردند اسیر

چه بود آن که آمد از این چرخ پیر

همی گفت و می زد به زانوی دست ...

... به زانو مزن دست و رخ را مکن

که هست این ز کردار چرخ کهن

جهان را بسی هست از اینگونه یاد ...

... زمانی بدانجای بنشست شاه

به چرخ آن زمان گفت کای گوژپشت

چنین خود چرایی به شاهان درشت ...

... بیامد گرفتند گردش گروه

شهنشاه چرخش بزد برنهاد

به تیر اندر آمد بکردار باد ...

... ز ترکان نیارست کس رفت پیش

که بودش بکف چرخ پر تیرکیش

بیامد دمان پیش طهماسپ زود ...

... بدان دار بنهاد شه پشت خویش

بیفکند چرخ آندم از مشت خویش

برون رفت هوش از سر شهریار ...

... همی تیر برتیر شد جایگیر

چه شد راست بر چرخ گردنده هور

نماند آن زمان بر تن شاه زور ...

... چه دید آن چنان فتنه و شور را

چه بر چرخ گردنده آن جوش شد

خبردار از او زنگی زوش شد ...

... یکی را ز پستی به بالا برد

سرش را بر این چرخ والا برد

دو هفته بدین کار بودند شاد ...

... فرانک چنین گفت با شهریار

که ای تختگاه تو چرخ چهار

به یزدان که چرخ و جهان آفرید

مه و مهر و هم جسم و جان آفرید ...

... بیا تا ترا سوی آن یل برم

کازین هدیه بر چرخ ساید سرم

به بردش همانگاه آن نامدار ...

... به چنگال آن دیو آمد به بند

چنین است کردار چرخ بلند

... گر دهر هست سرکش با تو کند تواضع

ور چرخ هست توسن با تو کند مدارا

توقیع تو عزیزست از شام تا به غزنین ...

... بود ز ملک تو طغرای شاه را زینت

بود زمهر تو اجرام چرخ را بالا

به خامه تو شود حجت فتوح روان ...

... کلک تو کلید در هر روزه روزی است

از چرخ فرستاده به تو زهره زهرا

سازنده ملک است و طرازنده دولت ...

... بر خاک برفتاده به هم موکب ظلم

بر چرخ ایستاده به هم لشکر ضیا

روی زمین ببسته ز جسمانیان نظر ...

... گفتی که مرغزار همی بدرود گیا

گرد آمده ثریا بر چرخ زودگرد

چون دانه های سیمین بر چرخ آسیا

سیل مجره همچو رهی کاشکاره کرد ...

... جرم قمر چون مهوشی جوزا چو حور دلکشی

مریخ همچون آتشی پروین چو چرخ آسیا

گفتم چو دیدم آسمان آراسته چون بوستان ...

... سی سال گذشت و آخر از غفلت

تنبیه فتاد چرخ گردان را

حق داد به دست باز حقور را ...

... از جاه تو رشک باد هر ساعت

بر چرخ بلند ماه تابان را

در بزم تو با فرشتگان آرند ...

... عدل تو سبب باد مکان را و مکین را

چون چرخ برین از تو زمین باد مزین

تا دور بود گرد زمین چرخ برین را

... روشن شد از مدایح او طبع من چنانک

چرخ از ستاره و صدف از لؤلؤ خوشاب

توفیق خواستم ز خداوند تا کنم ...