... که کسب روزی با چشم اشک یاب کند

به ساحل آید و بی حس به روی خاک افتد

دو دیده خیره به رخسار آفتاب کند ...

... نخلی که خاطرخواه شد بهر ثمر شد محترم

طوفان عشقش دل گرفت از نوح تا ساحل گرفت

در سایه اش منزل گرفت تا شد ضجیع ابن عم ...

... ما را ز قلزم فتن آخرالزمان

جز ساحل عنایت و لطفت کنار نیست

در کام دوستان تو ای خضر رهنما ...

... تا نبیند الم چه ستم زندان را

نوح را کشتی امید به ساحل نرسد

تا نیابد غم غرق و خطر طوفان را ...

... ز بس که خون ز غمت ریختم به دل از چشم

دلم چو غرقه ز دریا به ساحل افتاده

به جز جنون نبرد ره به سوی کعبه عشق ...

... سرخ گل خنده زد و مرغ شباوبزگریست

از لب کارون تا ساحل آبسگونا

برگ سبزآورد آن زرد شده شاخ درخت ...

... از تک چو بر سر آیی و سربرکنی ز آب

گیری به دست ساحل و پاها کنی رها

دست از پی گرفتن و پای از پی شدن ...

... امروز مرزها همه رویینه پیکر است

یک روز بود ساحل کارون ز ما جدا

امروز خود به صفحه ایران مصدر است ...

... شد کشور ایران چو یکی باغ شکفته

از ساحل جیحون همه تا ساحل اروند

مرغان سخن پارسی آغاز نهادند ...

... و آراسته گردند و باندام و خوش آیند

آن طاق که شد ساخته بر ساحل دجله

و آن کاخ که شد سوخته در دامن سیوند ...

... لیک ما تازه گل سرخ فراوان دیدیم

ویژه روز رژه بر ساحل دریای خزر

بگذشتند ز پیش رخ ما بیست هزار ...

... سوی مازندران تی و برگیری قرار اندر

گهی بر ساحل دریا بخوید و مرغزار اندر

گهی بر طرف بابل رود با بوس و کنار اندر ...

... ازکران بحرالروم اندکی شو آن سوتر

گام نه به ساحل بر شو به خطه یونان

بازبرن از آن کشور تا حدیثکی کوبد ...

... به دریا چون موتور بر روی هامون

قطار نخل ها از هر دو ساحل

نمایان گشته با ترتیب موزون ...

... موج زن از شور دل ماننده دریا شوی

چون کنی یاد از عراق و ساحل اروندرود

قطره زن در موج غم که زیر و گه بالا شوی ...

... عبیرآمیز کن پست و بلندش

بچم بر ساحل سرخاب رودش

بده از چشم مشتاقان درودش ...

... خوشا خاک تبریز مشکین نفس

خوشا ساحل سبز رود ارس

خوشا رود جیحون خوشا هیرمند ...

... تا شد و آنجای را بستد به فیروزی و فال

هم در آن ساحل بنایی ساخت شاه بی همال

چون ز همت آن خزف را همسر الماس کرد ...

... که کرده روسیه را مبتلا چو کیکاوس

یکی به ساحل ولگا ببین که ناله زار

فشار گرسنگی را چه سان کند محسوس ...

... جنوب بحر خزر شد ز اشک چشمه چشم

برای ساحل رود نوا چو اقیانوس

... بی علی فلک بشر غرق است در بحر طبیعت

کی به ساحل می رسد کشتی چو کشتی بان ندارد

کرد در گردون تصرف داد بر خورشید رجعت ...

... مشعر و زمزم و صفاست علی

ساحل و موج و قعر و در و صدف

بحر و کشتی و ناخداست علی ...