... عروس فکرت او چون نقاب بگشاید

بر اسب فکرت چون رای او سوار شود

ز نفس ناقه گوی کمال برباید ...

... عزمش بپشت باد برافکنده راحله

یعنی که بار اسب سبکبار خر کشد

... تا خواری و عزلتت نگردد یکسان

از اسب ریاضتت تو زین را مستان

... گر جمله خران دهر مرکب گردند

خر را حرکات اسب تازی نبود

... مکن کایینه اهی بر نتابد

رخت چون زین نهد بر اسب خوبی

عنان از هیچ شاهی بر نتابد ...

... گر نه مان بسته ترا ز چین قبا می خواهند

روز اسب و زره و تیغ و کمر می طلبند

شب شراب و قدح و زیر و دوتا می خواهند ...

... بدست تو شوخ ستمگر فتادم

به میدان عشق تو در اسب سودا

همی تاختم تیز و در سر فتادم ...

... منم کز مهربانی بر نتابم

بسم اسب تو اسیب خاری

بنامه گه گهی یاد آور از من ...

... سعادت یار تو در هر دیاری

ز هر گامی که اسبت برگرفته

گشاده چشمه یی در مرغزاری ...

دی گفت مرا اسب در آنت چه شکست

کاصطبل تو از زاویه های فلکست ...

دی اسب مرا گفت که نیکو نبود

کت خود غم اسب و علف او نبود

اسبی که برو نشینی و خاک خورد

آن اسب بجز که نقش زلو نبود

میآید و چهره از عرق تر کرده

چو کان بکفت و اسب ز جابر کرده

واندر رخم زلفهای گرد آلودش ...

... که اندر ترفع هلاکش کند

بنعل سم اسب تو اقتدا

زهی نعت حلمت ززین الحصی ...

... توانگر که بد ساخته چون رباب

همه ساز و اسباب عیش از غنا

همش در جهان نام و آوازه بود ...

... ز دامن درازی بد اندر عنا

هم اسباب رزقش گره بر گره

هم ابواب دخل وی از تنگنا ...

... بباد پای روان بر سوار می آمد

بپای اسب وی اندر فقای گرد رهش

دل شکسته من زار وار می آمد ...

... برآنکسی که بقصد سپاه بخل کفش

همیشه اسب سخا را بزیر زین دارد

برآنکه فکرت او در مجاری احوال ...

... ولیک رونق فضلم فضول اقران برد

بسنگلاخ حسد اسبم ار بروی آمد

زغیرتی که فلک بر من پریشان برد

نه اولست که دهر اسب جور بر من تاخت

نخست نیست که جانم جفای حرمان برد

گر از جریدۀ تشریفم اسب مسقط شد

پیاده گوی توانم ز خر سواران برد

ازین حریفان دست هنر بدولت تو

بطرح اسبی هم می توانم آسان برد

کنون بتازگی آورده ام صداعی نو ...

... دل مجروح تودرسینه بزندان باشد

برو و خاک سم اسب اتابک بکف آر

که ترا آن بدل چشمۀ حیوان باشد ...

... که خم گرفته قدش راست چون کمان آمد

بنعل اسب تو ماند هلال از این معنی

سریع سیرتر از جمله اختران آمد ...

... گران رکابی آرد بروی مردان رنج

سبک گریز بجز اسب را نرنجاند

از آن گرفته شود آفتاب گه گاهی ...

... گفتم آیا از چه اینها زودتر باز آمدند

او مگر از نازکی آهسته تر میراند اسب

یا خود ایشان از رهی دیگر مگر بازآمدند ...

... وه که چون نومید گشتم از همه اومیدها

چون مرا اسب و غلام او ز در باز آمدند

دوستان و یارکان بر عزم استقبال او ...

... جرم هلال از بر این سبز پهنه چیست

مانا زسم اسب تو بر وی نشان رسید

حالی بذکر فتح ملک افتتاح کرد ...

... ایمن زدزد فتنه بخسبدکنون جهان

کز تیغ هندوی ملکش پاسبان رسید

گرخون گرفت خنجرخسروشگفت نیست ...