یا رب! این بچّهٔ ترکان چه ز ما می‌خواهند؟
که همیشه دل ما را به بلا می‌خواهند
زلف پرچین ز چه بر زیر کله می‌شکنند؟
گر نه مان بسته ترا ز چین قبا می‌خواهند
روز اسب و زره و تیغ و کمر می‌طلبند
شب شراب و قدح و زیر و دوتا می‌خواهند
ده منی گرز چو از دست بمی اندازند
یک منی ساغر در حال فرا می‌خواهند
باز چون از پی بازی سوی میدان تازند
گوی و چوگان ز دل و قامت ما می‌خواهند
زلف چون چوگان دارند و زنخدان چو گوی
پس ز ما عاریت این هر دو چرا می‌خواهند؟
آفت هوش و روانند و بلای دل و دین
وآنگه ایشان را مردم به دعا می‌خواهند
اصلشان چون ز خطا باشد بر اصل خطا
لاجرم بوسه بها جزو خطا می‌خواهند
رایگانی به تو کی بوسه دهند؟ آن قومی
کز پی بچّهٔ خود شیربها می‌خواهند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات شاعر نسبت به جوانان ترک می‌پردازد و با لحنی تحسین‌آمیز و همزمان انتقادی، از جذابیت‌های ظاهری و رفتارهای آنها سخن می‌گوید. شاعر متعجب است که این جوانان چه چیزی از او می‌خواهند، حال آنکه آنها دلش را به درد واندازند و خواسته‌هایی متضاد دارند؛ از جنگ و نبرد در روز تا شراب و خوشگذرانی در شب. او اشاره می‌کند که زیبایی‌های ظاهری آنها، همچون زلف و زنخدان، به نوعی به او تعلق دارند و از این می‌پرسد چرا باید از او خواسته شوند. در نهایت، شاعر به ناکامی در برآورده کردن خواسته‌های آنها اشاره می‌کند و تمسخرآمیز به این نکته می‌پردازد که این خواسته‌ها ریشه‌ای نادرست دارند و در نهایت به بدبختی و درد منجر می‌شوند.
هوش مصنوعی: ای خدا! این کودک ترک چه خواسته‌ای از ما دارد؟ که همیشه دل ما را به دردسر می‌اندازد.
هوش مصنوعی: چرا موهای پرچین و فر او را زیر سرش می‌زنند؟ اگر نه، مانع آن می‌شوند که از چین لباس او بگذریم.
هوش مصنوعی: در روز، افراد به جنگ و نبرد نیاز دارند و به سلاح و زره احتیاج دارند، اما در شب، همه به می و نوشیدنی و خوشگذرانی و لذت‌بردن از زندگی روی می‌آورند.
هوش مصنوعی: اگر در دست من باده‌ای باشد و ناگهان آن را بیفکنند، زندگی‌ام بی‌معنا می‌شود و تنها توشه‌ام همین ساغر پر از شراب است که همواره به دنبال آن هستم.
هوش مصنوعی: هنگامی که دوباره برای بازی به میدان می‌آیند، گوی و چوگان از دل و قامت ما طلب می‌شود.
هوش مصنوعی: زلف‌های او مانند چوبی است که در بازی چوگان استفاده می‌شود و گونه‌هایش مانند گوی است. پس چرا باید این دو زیبایی را از ما بگیرند و به ما عاریت بدهند؟
هوش مصنوعی: آشفتگی ذهن و روح، و همچنین آسیب به قلب و دین، نتیجه‌ای است که مردم به امید دعا کردن از این اوصاف رنج می‌برند.
هوش مصنوعی: اگر آنها از حقیقت خود دور شوند و به اشتباهات روی آورند، در نتیجه برای تصحیح این اشتباهات یا جبران آنها به چیزی جز اشتباه نیاز دارند.
هوش مصنوعی: آیا کسی بدون هیچ هزینه‌ای به تو محبت می‌کند؟ همان مردمی که برای داشتن فرزندشان، از دیگران خواهان پاداش و بهاء هستند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
اهل دل پیش تو مردن ز خدا می خواهند
کشته ی تیغ تو گشتن بدعا می خواهند
مرض شوق تو بر بوی شفا می طلبند
درد عشق تو بامید دوا می خواهند
طلب هر کسی از وصل تو چیزی دگرست
[...]
دردمندان غم عشق دوا می‌خواهند
به امید آمده‌اند از تو ترا می‌خواهند
روز وصل تو که عیدست و منش قربانم
هر سحر چون شب قدرش به دعا می‌خواهند
اندرین مملکت ای دوست تو آن سلطانی
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.