... چشم بد دور نیک یاری

امروز بر اسب جور با من

هر گوشه همی کنی سواری ...

... مثله کند شیر چرخ و شیر عرین را

حصن هزار اسب اگرچه بر سر آن ملک

سد قدیمست حصنهای حصین را ...

... هم به اقبال تو می یابد ز سلطان جهان

اسب و طوق و جامه و فرمان و القاب خطاب

گرچه گل بر بار چون بشگفت خود تازه بود ...

... در فراق خدمت گرد همایون موکبی

کاندر نعل از هلالست اسب را میخ از نبات

موکب صدر جهان پشت هدی روی ظفر ...

... جنبش چرخ نه از شهوت و نه از غضب است

مه به نعل سم اسب تو تشبه می کرد

خاک فریاد برآورد که ترک ادب است ...

... تاپای تو ز مرتبه بر فرق فرقدست

اسب فلک جواد عنان تو شد چنانک

ماه و مجره اسب ترا نعل و مقودست

تا شکل گنبد فلک و جرم آفتاب ...

... در پی اشتر سپرد در سم استر شکست

اسب سکندر نبود رخشش چندانک رفت

در ظلمات مصاف گوهر احمر شکست

تا سگ خر بندگانش وحشی دنیا گرفت

تا لگد پاسبانش چنبر افسر شکست

آنکه بدو صد هزاره بنده و بندی رسید ...

... زان چه ترا جام بخت بر لب کوثر شکست

از حسد فتح تو خصم تو پی کرد اسب

همچو جحی کز خدوک چرخه مادر شکست ...

... اساس ملکی کز بهر خدمتت ننهند

ز نعل اسب حوادث خراب و هامون باد

اگر نه لاف سخا از دلت زند دریا ...

... طرایف سخنم را همی نگرداند

چو مدحت تو برانگیزد اسب فکرت من

ز جوی قوت ادراک عقل بجهاند ...

... چو باز او شکرد صید او چه شیر و چه گرگ

چو اسب او گذرد راه او چه بحر و چه بر

سعادت ابدی در هوای او مدغم ...

... در جان هوای صاحب و در دل وفای یار

اسبی چنانکه دانی زیر از میانه زیر

وز کاهلی که بود نه سکسک نه راهوار ...

... گفتم که خیر هست مرا گفت بازدار

تو گرم کرده اسب به نظاره گاه عید

عید تو در وثاق نشسته در انتظار ...

... چه یکی تن چه صدهزار هزار

روز هیجا بر اسب که پیکر

چو برون آید از پی پیکار ...

... روزکی چند نگهداشت بتزویر و حیل

آخرالامر درآمد به سر اسب اجلش

تا درافتاد به یک حادثه چون خر به وحل ...

... صدر تو به پایه تخت جمشید

اسب تو به سایه رخش رستم

با رای تو ذره ایست خورشید ...

... تا کرا بیند سزای احترام

روز هیجاکز خروش کوس و اسب

آب گردد مغز گردان در عظام ...

... به تف تیغ ز آبش برآورند بخار

به نعل اسب ز خاکش برآورند دخان

همیشه تا ز ورای کمال نیست کمال ...

... نه به ز قهر تو یک قهرمان شرع رسول

نه به ز پاس تو یک پاسبان دین اله

ز شبه و مثل بعیدی از آن نیاری دید ...

... مرا یکیست نشابور و بلخ و مرو و هراه

همیشه تا که نباشد مسیر اسب چو رخ

چنان کجا نبود رفتن پیاده چو شاه ...

... در زبان سوسمار آورد حجت گستری

آنکه گر بر اسب فکرت جاودان جولان کنی

از نخستین آستان حضرتش درنگذری ...

... فرزین بنهی به طرح رستم را

آنجا که به لعب اسب کین توزی

صد شه به پیاده پی براندازد ...

... عالم السر و الخفیاتست

که غمت شه رخم به اسب فراق

آن چنان زد که بیم شهماتست