... تا ابد لب می گزم از شرم و دندان می کنم

یوسف مقصد ندارد هیچ جاگرد سراغ

بعد ازین چون شمع چاهی در گریبان می کنم ...

... سیر ابرو تا جبین در عرض ماهی می کنم

دوری مقصد به این نیرنگ هم می بوده است

کز خیال پر به خود هم اشتباهی می کنم ...

... حذر که صورت منقار من دلی ست دو نیم

فتادگی همه جا خضر مقصد ضعفاست

عصای جاده همان می کشد خط تسلیم ...

... روز اگر گم گشت باری شام پیدا کرده ایم

مقصد عشاق رسوایی ست ما هم چون سحر

یک گریبان جامه احرام پیدا کرده ایم ...

... شعله جواله ای را حلقه در کرده ایم

مقصد ما زین چمن بر هیچکس روشن نشد

رنگ گل بوده ست پروازی که بی پر کرده ایم ...

... بی سعی التفات و مدارا نمانده ایم

چون سایه خضر مقصد ما شوق نیستی است

از پا فتاده ایم ولی وا نمانده ایم ...

... چیدن چه احتمالست بر چیدن دکانیم

منع عروج مقصد پیچ وخم نفسهاست

از خود بر آمدن کو حیران نردبانیم ...

... تا محرم آغوش خودیم از تو جداییم

بی سعی جنون راه به مقصد نتوان برد

بگذار که یک آبله از پوست برآییم ...

... هر چه خواهی چون شدی آگاه خواهی یافتن

تا به پیشانی از ابرو راه مقصد دور نیست

گر هلال آید به چشمت ماه خواهی یافتن ...

... بستند بر ضعیفان زور کمان کشیدن

ضبط نفس چه مقدار با مقصد آشنا هست

ما را به ما رسانید آخر عنان کشیدن ...

... توفان کن و برانگیز گرد از بنای هستی

دامان مقصد آخر خواهی چنان کشیدن

یک ناله سپندت از وهم می رهاند ...

... خامی ست درین میکده گو جوش شرر زن

زین بحر خطر مقصد غواص تسلی ست

دل جمع کن و سنگ به سامان گهر زن ...

... آن روی امیدی که نداری همه سو کن

بیدل طلب راحت اگر مقصد جهد است

چون موج گهر بر دل ناکام غلو کن

... وحشت غبار عمر ندانم کجا رسید

مقصد گداز قافله برق تاز من

مینا شکسته در سر ره گریه می کند ...

... کیست گردد مانع انداز از خود رفتنم

شمع مقصد می شود چون شمع خار پای من

گر همه افسون جاهم بستر آرایی کند ...

دوری مقصد دمید از سرکشیدنهای من

نقش پاگم کرد پیش پا ندیدنهای من ...

... یعنی درین مکان نفسی واکشیده رو

تسلیم خضر مقصد موهوم ما بس است

چون سایه سر به خاک نه و آرمیده رو ...

... هر سو روی به سجده اشک چکیده رو

تا سر بر آری از چمن مقصد جنون

بر جاده های چاک چو جیب دریده رو ...

... عذر تا باقیست می بالد گناه

جستجو آیینه دار مقصد است

می شوی منزل اگر افتی به راه ...

... چرخ را سرگشته ذوق طلب فهمیده ایم

غافلیم از مقصد خاک عنان انداخته

عالم یکتاست اینجا معرفت در کار نیست ...

... سر و سجده واری از آن آستانه

درین دشت جولان بی مقصد ما

بجز شوق منزل ندارد بهانه ...