ای در تو مقصد اهل هنر

بر در تو حادثه نکند گذر ...

... بیفزود در نسل خوارزمشاهی

دو مقبل دو مقصد دو سرور دو اختر

دو بحر مکارم دو چرخ مناقب ...

... در کنارش کشید چون مادر

شاد باش ای ستاره را مقصد

دیر زی ای زمانه را مفخر ...

... خدایگانا آنی که حضرت عالیت

شده ست مجمع اشراف و مقصد احرار

سرشته اند سرشت ترا ز فضل و کرم ...

... خجسته حضرت من گشته منبع لذات

گزیده مجلس من گشته مقصد آمال

بر مآثر من بی محل علو اثیر ...

... خوارزمشاه عالم عادل که صدر اوست

اندر زمانه مقصد اهل هنر شده

در جسم ملک حشمت او چون روان شده ...

... ای رای پیرو بخت جوان گشته یار تو

درگاه تست مقصد پیر و جوان شده

ترسندگان نکبت احداث چرخ را ...

... آن زمره را که فاضل تحصیل دولتند

اندر زمانه صدر تو مقصد بود همی

چشم مخافان تو و روز حاسدانت ...

... عرصه حضرت مریع تو باد

ملجأ و مقصد اکابر دهر

کنف سده منیع تو باد ...

... آنکه هست از سعی او بنیان دین محکم شده

حضرت او مقصد ذریت آدم شده

خسروی کز خسروان ظاهر نشد همتای او ...

... نیست الا بمجلس تو رواج

صدر تو مقصد منست چنانک

خانه کعبه مقصد حجاج

وطن من ز حمل بخشش تو ...

... رویم‑رحمة الله علیه‑را از توکل پرسیدند گفت اعتماد کردن بر وعده ای که حق تعالی کرده است

و نیز باید که مرد در توکل چنان باشد که وی را حمایت گاهی نباشد و نداند که مقصد وی کجاستو دل در هیچ مخلوق نبندد

چنانکهابراهیم ادهم‑رحمة الله علیه‑حکایت کند که در بادیه می رفتم بر طریق توکل هاتفیآواز داد بازنگرستم گفت یا ابراهیم اگر توکل می کنی و می طلبی نزدیک ما ملازم باش تا توکل درست گردد امید تو در آن باشد که به شهر خواهی رسیدن ترا بدان داشت که در راه طریقت توکل سپری طمع از همه شهرها بریده گردان و درین بادیه متوکل شو گور برکن و نفس خود را درو دفن کن و دنیا و اهل اورا فراموش کن که حقیقت توکل کاملتر از آن است که هرکس بدو رسد ...

... با طایفه ی مطلوبان هر لحظه خطاب این است الأطال شوق الأبرار الی لقایی وإنی الی لقایهم لأشد شوقا شوق از حضور و رؤیت باشد نه از غیبت و هجران واشوقا الی لقاء اخوانی گواه این است أنی لأجد نفس الرحمن من قبل الیمن جواب ده این همه شده است به اصطلاحی دیگر این مقام را بقا خوانند و مسکنت اللهم احینی مسکینا و امتنی مسکینا واحشرنی فی زمرة المساکین علم این سخن آمده است و از این طایفه به عبارتی دیگر خبر داد که ان للهعبادا یحییهم فی عافیة و یمیتهم فی عافیة و یحشرهم یوم القیامة فی العافیةو یدخلهم الجنة فی عافیة دانی که این کدام عافیت است آن عافیت است که شب قدر خواستی در دعا اللهم انی اسألک العفو و العافیة

اما ای عزیز شرط های طالب بسیارست در راه خدا که جمله ی محققان خود مجمل گفته ​اند اما یکی مفصل که جمله ی مذاهب هفتاد و سه گروه که معروفند اول در راه سالک در دیده ی او یکی بود و یکی نماید و اگر فرق داند و یا فرق کند فارق و فرق کننده باشد نه طالب این فرق هنوز طالب را حجاب راه بود که مقصود طالب از مذهب آنست که باشد که آن مذهب که اختیار کند او را به مقصد رساند و هیچ مذهب به ابتدای حالت بهتر از ترک عادت نداند چنانکه از جمله ی ایشان یکی گفته است

بالقادسیة فتنة ما ان یرون العار عارا ...

اگر عاشق خواهد که به قوت خود به عالم معشوق رسد محال بود مثال او چنان بود که مورچه ای از هند قصد مکه کند و به پای ضعیف خود راه بریدن گیرد محال بود که برسد اگر خود را بر بال کبوتری تیز پر بندد تا او را به یک روز به حرکات اجنحه مطهره خود به مقصد او رساند وصول او به مقصد او محال نبود ای برادر تو آن مور ضعیفی که از هند امکان قصد مکه مقدسه کرده ای اگر به پای ضعیف بشریت سر در بیابان بی پایان بی خودی نهی و خواهی که برسی محال است محال بلکه ضلالت است و ضلال

راهی که فرشتگان در آن پا ننهند ...

هر عاشقی را که نظر بر رخنه افتد چون از رخنه بیرون شود بعهد عشق و موعد وصل و مقصد صدق زود رسد

... به عقل از جان نه آگاهی به شخص از جامه عریانی

چراغ عقل روشن کن که اندر جستن مقصد

رهی تاریک داری پیش و درتاریک ویرانی ...

... آن پایگه و تخت کیانی و شهی باد

وان هر دو دو مقصد شده شاهان و کیان را

شه ناگزرانست چو جان در بدن ملک ...

این همایون مقصد دنیا و دین معمور باد

جاودان چون هست معمور از حوادث دور باد ...

هرکرا در دور گردون ذکر مقصد می رود

یا سخن در سر این صرح ممرد می رود ...

... نطقم به تحفه دادن کون و مکان رسید

هم وهم من به مقصد خرد و بزرگ تاخت

هم گام من به معبد پیر و جوان رسید ...