... یکقلم چون کاغذ ابری شود بی آب ابر

در گره بسته است دریا آب خود راچون گهر

خشک می آید برون از بحر چون قلاب ابر ...

... در زمان تنگدستی دل به حق روی آورد

روبه دریا می رود چون می شود بی آب ابر

زیر بارمنت احسان نمی ماند کریم

وام دریا راکند تسلیم از سیلاب ابر

در کف دست کریمان نیست گوهر راقرار

قطره را از بیقراری می کند سیماب ابر

آبرو صایب نریزد پیش دریا بعد ازین

گر شود از دیده خونبار من سیراب ابر

... گنج بیش از اژدها صاحبدلان را می گزد

هست از دریا خطر درآب گوهر بیشتر

بهره مست از پشیمانی زیاد از زاهدست ...

... می کند سنگ ملامت شور عاشق رازیاد

می شود شوریده این دریازلنگربیشتر

طفل بدخو هر قدر خون دردل مادر کند ...

... قلقل مینا به دور انداخت جام باده را

شور دریا می کند گرداب را دیوانه تر

جلوه هم چشم سیلاب بنای طاقت است ...

... نیست گویا خلق راروز شماری در نظر

سیل در آغوش دریا درکنارساحل است

هست تا از گرد هستی سرمه داری درنظر ...

... از نظر بازان کمال حسن افزون می شود

کز حباب شوخ گردد روی دریا دیده ور

همچو نرگس بسته چشم آید برون فردا ز خاک ...

کی ز خواریهای غربت می کند پرواگهر

دایه از گردیتیمی داشت در دریا گهر

خاکساری قسمت صاحبدلان امروز نیست ...

... روزی روشندلان از عالم بالابود

آب از دریا نمی گیرد ز استغنا گهر

زیر پای خود نبیند همت سرشار من

گر مرا ریزند چون دریا به زیر پاگهر

بی سخن کش هم سخن می آید از دل بر زبان

گر به پای خویش بیرون آید از دریاگهر

نیست ممکن از روانی اشگ رامانع شدن ...

... صلح کن ازدانه گوهر به اشک خود که هست

بیش از دریا خطر درآب هموار گهر

می گدازد روح راآمیزش سیمین بران ...

می شوی آواره از عالم عنان ما مگیر

راه بر سیلی که دارد روی دریا مگیر

بخیه منت جراحت را کند ناسورتر ...

... می کند ناسور داغ تشنگی راآب شور

چون صدف دندان به دل نه آب از دریامگیر

می شود آخر بیابان مرگ جویای سراب ...

... مرا دل گردد از جمعیت احباب روشنتر

کدامین گوهر شب تاب ازین دریا فروزان شد

که ازفانوس آید درنظر گرداب روشنتر ...

... تابه روشن گهری نام برآری صایب

گرد راه از رخ سیلاب چو دریا بردار

... گوهر از بحر نیاید به رعونت بیرون

تاز سر پا نکنی روی به دریا مگذار

بهترین پند بزرگان طریقت این است ...

... نظر ز مردم روشن گهر دریغ مدار

یکی است کام نهنگ و صدف درین دریا

ز هر که لب بگشاید گهر دریغ مدار ...

... گلاب من به کشیدن نمی شود آخر

چه سود ازین که به دریا رسید سیلابم

چو شوق من به رسیدن نمی شود آخر ...

... نمی شود زگهر چشم شور چشمان سیر

که هست هرکف دریا کف سیوال دگر

اگر دهم ز نفس جان به خلق چون عیسی ...

... خون مارابخر زقبضه خاک

سیل ماراببربه دریا بار

حدی عاشقانه ای سرکن ...

... سرعاشق کجابرد دستار

نیست دریای عشق لنگرگیر

دل بپردازاز شکیب و قرار ...

... نطق طوطی را کند آیینه های پاک سبز

خشکی زاهد به صد دریا نگردد برطرف

نیست ممکن گردد از آب دهن مسواک سبز ...

... می تپد برخاک چشم حلقه دامم هنوز

گرچه دیگ فکرمن ننشست چون دریا زجوش

چون گهر درحلقه روشندلان خامم هنوز ...

... که سبکروح به دل بار نگردد هرگز

کف بی مغز بلنگر نکند دریا را

شور پوشیده به دستار نگردد هرگز ...

... ز آفتاب قیامت نمی رود به گداز

چنان که سیل خس و خار را به دریا برد

مرا به عشق حقیقی کشید عشق مجاز

حباب مانع جوش و خروش دریا نیست

نگشت مهر خموشی نقاب چهره راز ...

... ریزش بی پرده آب روی سایل می برد

زان کند دریا به دست ابر احسان در لباس

شرم همت یادگیر از یوسف مصری که داد ...