روز روشن را شب تارست پنهان در لباس
چهره گلرنگ دارد خط ریحان در لباس
ماتم و سور جهان با یکدگر آمیخته است
خنده ها چون برق دارد ابر گریان در لباس
ریزش بی پرده آب روی سایل می برد
زان کند دریا به دست ابر، احسان در لباس
شرم همت یادگیر از یوسف مصری که داد
نور بینش را به چشم پیر کنعان در لباس
تا نگردد عیش شیرینش ز چشم شور تلخ
از سر پر مغز گردد پسته خندان در لباس
از خود آرایی دل روشن نگردد شادمان
شمع از فانوس رنگین است گریان در لباس
گر به ظاهر شمع در فانوس رفت از راه رحم
می زند بر آتش پروانه دامان در لباس
راز عشق از پرده پوشی می شود رسوا که هست
با وجود نافه، بوی مشک عریان در لباس
تار و پود حله فردوش گردد موج اشک
چشم گریان راست تشریفات الوان در لباس
گر به ظاهر کلک صائب تیره روز افتاده است
صبحها پوشیده دارد این شبستان در لباس
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به تضادهای موجود در زندگی و جهان میپردازد. روز روشن و شب تار را به هم پیوند میزند و میگوید که خوشی و اندوه در هم آمیختهاند. خندهها به شادی برقآسا و اشکها به غم عمیق تشبیه میشوند. او به زیباییهای طبیعت و زندگی اشاره میکند و از نقش محبت و روحیه مثبت یاد میکند. همچنین غفلت از درون را مورد انتقاد قرار میدهد و بر اهمیت باطن و حقیقت بر ظاهر تاکید میکند. در نهایت، راز عشق را در پوشیدگی و عدم نمایش صادقانه آن معرفی میکند، و به زیباییهای پنهان در زندگی و احساسات اشاره میکند.
هوش مصنوعی: روز روشن در زیر لباس شب تار مخفی شده است و چهرهای زیبا و رنگارنگ دارد که به آن خطی از ریحان افزوده شده است.
هوش مصنوعی: گریه و شادی در دنیا به هم پیوستهاند، به طوری که خندهها مانند نور برق به نظر میرسند در حالی که ابرها در حال باریدن هستند.
هوش مصنوعی: آب بهطور بیوقفه از آسمان میبارد و به زمین میریزد، بهطوریکه دریا به وسیله ابرها برکت و رحمتش را به زمین میرساند.
هوش مصنوعی: از یوسف مصری بیاموز که چگونه با تلاش و همت خود، توانسته است نور روشنگری را به چشمان پیر کنعان هدیه دهد، حتی در وضعیتی که در لباس عادی بود.
هوش مصنوعی: عیش و زندگی شیرین او در خطر است و از چشم حسودان و بدخواهان تلخ میشود. پستهای که خوش و خندان به نظر میرسد، در واقع درونش پر از مغز و محتوا است.
هوش مصنوعی: اگر کسی صرفاً به زیبایی ظاهری توجه کند، دلش روشن و شاداب نخواهد شد. شمعی که نورش از یک فانوس رنگی تأثیر بگیرد، نمیتواند شادی و روشنی واقعی را به دنبال داشته باشد. در واقع، زیبایی ظاهری بدون عمق و معنا، مانند شمعی در لباس غمگین است.
هوش مصنوعی: اگر شمع در ظاهر در فانوس قرار گیرد، از روی محبت و رحمتی که دارد، بر آتش پروانهای که در دامانش است، میخورد.
هوش مصنوعی: عشق واقعی نمیتواند پنهان بماند؛ حتی اگر سعی کنیم آن را مخفی کنیم، وجودش بهوضوح آشکار است، مانند بوی خوش مشک که نمیتوان آن را در لباس پنهان کرد.
هوش مصنوعی: لباس خوشرنگ و زیبا، مانند تاروپود بهشت، با اشکهای چشمان اشکبار آمیخته شده است. این تصور از زیبایی و تشریفات در لباس، نوعی احساس غم و شادی را به تصویر میکشد.
هوش مصنوعی: اگرچه به نظر میرسد که صائب در روزهای سخت و تیرهای به سر میبرد، اما صبحها این مکان را به تزیین و زیبایی میپوشاند، گویی در لباس زیبا و روشنی است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
یکدیگر را عیب میجویند خلقان در لباس
ور نباشد عیب بشمارند خلقان در لباس
هر کسی عیبی که دارد میکند پنهان ز خلق
عیب جانرا در سکوت و عیب ابدان در لباس
عیبجویان از سکوت کس برون آرند عیب
[...]
غنچه از دلبستگی گردیده پنهان در لباس
مفت آزادی که چون سرو است عریان در لباس
تا به کی خواهی کشیدن چادر عصمت به روی
صبح را تا کی بود خورشید تابان در لباس
زیب ارباب گهر عریان تنی باشد چو مهر
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.