... واندر شبی چنین که دلاور شدی جبان

من روی سوی راه نهادم به فال نیک

امید خود بریده ز پیوند و خانمان

راهی چنانکه آید از او جسم را خلل

راهی چنانکه باشد از او روح را زیان

رنگش بسان گژدم و سنگش بسان مار ...

... گر بینمی هر آینه یک یک ببوسمی

هر روز نعل سم سمندت میان راه

چندانکه مشرکان را نحس است بدسگال ...

... من بنده را که هست ز هر علم حاصلی

رهبر تویی رها مکن اندر میان راه

جز تربیت چه باید گل در میان خار ...

... گذرگاه شاهین کبوتر گرفته

شمر راه دریای اعظم ببسته

سها جای خورشید انور گرفته ...

... ای بسا شیفته را کز شب و روز خط و زلف

بردی از راه و دگر باره به راه آوردی

تا در آن سلسله زلف دلم بگشاید ...

... یافت چون دل خط آزادی و آمد ز سفر

پیشکش پیش خداوند به راه آوردی

شاه مسعود شه آن سر که چو دین رویش دید ...

... در خود مکن قیاس حق و پیش در میا

بس سر که همچو گوی در این راه باختند

بس مرغ تیز پر که فروشد درین قضا ...

... در زیر ورد نگویند با تو ماجرا

آهنگ عشق زن تو در این راه خوفناک

احرام درد گیر و در این کعبه رجا ...

... گردون که جبه بهترش از آفتاب نیست

پیراهن مجره ز شوقش کند قبا

اندر نظاره کردن مشک دو گیسوانش ...

... جز سخنهای همچو الماسش

در و یاقوت او که راه برد

طوطی جان من رسید به لب ...

... گر چو من گمره و سرگشته شود نیست عجب

آنکه چندین غم و اندیشه به خود راه دهد

وای آن خسته که دل را به چنان ماه برد ...

... منمای به آفتاب رویت

کز رشک مباد گم کند راه

منگر به ستاره تا ستاره ...

... گویند جهان جمله به یکبار بگیری

از پای بننشینی چون راه گرفتی

آن شیر که در آیینه پیل بر آمد ...

... نی نی از این سعادت اسلاف پاک را

تا مژده او رساند راه روان گرفت

آسان چو در نگیرد هرگز خدایگان ...

... حیلتش چیست ثنای خواجه

اگرش راه سخن می باید

در دریای کرم بوطاهر ...

... مصطفی ماجاء الا رحمة للعالمین

ای گزیده سالکان گرم رو راه ترا

سرکشان گردن نهاده ریقه جاه ترا ...

... نقش قدح لاله سرمست ببستند

راه نظر نرگس مخمور گشادند

از شعله می آینه ماه ببستند ...

در راه تو دیده را زمین باید کرد

در عشق تو درد دل گزین باید کرد ...

... جز پرده دری و دیده دوزیت نبود

در راه تو هر چه داشتم با دل و جان

در باخته بودم همه روزیت نبود

کی بو که قدم از این جهان برگیرم

چون عیسی راه آسمان بر گیرم

وین دست و دل از دامن غم باز کشم ...

در راه یگانگی نشان ما کو

وان صحبت دوستی میان ما کو ...

... چون سیر به یک بار برون آی از پوست

زنهار مگرد گرد این راه مخوف

تا همچو پیاز خاطرت تو بر تو ست

راه ازل و ابد زبان و سر توست

و آن در که کسی نسفت در کشور توست ...