|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به معشوق خود خطاب میکند و از او میخواهد که با زلفهای کوتاه خود، چهرهی ماه را نپوشاند. او همچنین میگوید که نباید به آفتاب نگاه کند زیرا ممکن است در حسادت، راه خود را گم کند. شاعر به معشوق توصیه میکند به ستارهها نگاه نکند تا از غم سیاهروز نشود. او در ادامه از دوستش میخواهد که از این شروط فراتر رود و برای شادی و نشاط، به نواختن بربط و نوشیدن جام می بپردازد و از برآشفتگی در خرگاه دوری کند.
هوش مصنوعی: ای کسی که آن دو زلف کوتاه تو شب را می پوشاند، مرا بر چهره ماه نشان مده.
هوش مصنوعی: به خاطر زیبایی و درخشندگی چهرهات، مانند آفتاب، ممکن است دیگران حسد ورزند و در نتیجه، راه خود را گم کنند.
هوش مصنوعی: به ستاره نگاه نکن، زیرا ممکن است غمگین و تاریک شود. صبح زود که میرسد، همه چیز روشن میشود.
هوش مصنوعی: ای دوست، به خاطر نعمت بزرگ شاه، از این شرطی که به تو گفتم بگذر.
هوش مصنوعی: اگر میخواهی دل شاد شود، به نواختن ساز بپرداز و از شراب لذت ببر.
هوش مصنوعی: اگر میخواهی صدایی بلند نشود و آرامش حفظ شود، باید دقت کنی که در محل خود به درستی رفتار کنی و از ایجاد هر گونه بینظمی خودداری کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گردیده رهیت من در این راه
گه بر سر تخت و گه بن چاه
یارب، چو تمام گردد این ماه
در وی مدهی خسوف را راه
ای رقعه حسن را رخت شاه
ماییم زحسن رویت آگاه
روی تو مه تمام بر سرو
رخساره گل شکفته بر ماه
در کوی تو کدیه کردن ای دوست
[...]
امید من است زلف او آه
ز امید دراز و عمر کوتاه
یک شب دل من به زلف او بود
گم کرد دران شب سیه راه
وز تیره شب آتش رخش دید
[...]
چندین چه بلا و درد است این آه
از عشق تو بر دل من ای ماه
از مجمر سینه می بر آرم
هر لحظه هزار نکهت آه
در راه غمش به سر رو ای دل
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.