... از آتش خانه دوران پردود

مجره بر فلک چون کاه بر راه

فلک در زیر او چون آب در کاه ...

... خروس پیره زن را غول برده

شنیدم گر به شب دیوی زند راه

خروس خانه بردارد علی الله ...

... که امشب چون دگر شب ها نگردی

مگر دود دل من راه بستت

نفیر من خسک در پا شکستت ...

... به سوز سینه پیران مظلوم

به بالین غریبان بر سر راه

به تسلیم اسیران در بن چاه ...

... به انعامی که بیرون از حساب است

به تصدیقی که دارد راهب دیر

به توفیقی که بخشد واهب خیر ...

... به درگاه تو در امید و در بیم

نشاید راه بردن جز به تسلیم

فلک بر بستی و دوران گشادی ...

... نبود از تیغ ها پیرامن شاه

به یک میدان کسی را پیش و پس راه

در آن بیشه که بود از تیر و شمشیر ...

... صد و پنجاه سقا در سپاهش

به آب گل همی شستند راهش

صد و پنجاه مجمر دار دل کش ...

... به هر کامی درستی بازماند

غریبی گر گذر کردی بر آن راه

بدانستی که کرد آنجا گذر شاه ...

... ز مقراضی و چینی بر گذرگاه

یکی میدان بساط افکند بر راه

همه ره را طراز گنج بردوخت ...

... به بام قصر برشد چون یکی ماه

نهاده گوش بر در دیده بر راه

ز هر نوک مژه کرده سنانی ...

... به چشم نیک بینادت نکوخواه

مبادا چشم بد را سوی تو راه

مزن طعنه که بر بالا زدی تخت ...

... علم بالای سر بهتر تو دانی

من آن گردم که از راه تو آید

اگر گرد تو بالا رفت شاید ...

... عروسی چون شکر کاوینی ارزد

تو می خواهی مگر کز راه دستان

به نقلانم خوری چون نقل مستان ...

... خطا گفتم که چون در حلقه در گوش

مکن بر من جفا کز هیچ راهی

ندارم جز وفاداری گناهی ...

... نه آن گاهیت خاک انداز خوانم

مگو کز راه من چون فتنه برخیز

چو برخیزم تو باشی فتنه انگیز ...

... هنوزم ناز دولت می نمایی

هنوز از راه جباری درآیی

هنوزت در سر از شاهی غرور است ...

... و گر شیرینی آخر شکرت کو

رها کن جنگ و راه صلح بگشای

نفاق آمیز عذری چند بنمای ...

ز راه پاسخ آن ماه قصب پوش

ز شکر کرد شه را حلقه در گوش ...

... کمند افکندنت بر قلعه ماه

چه باید چون نیابی بر فلک راه

به شب بازی فلک را در نگیری ...

... نخواهی کاریم در خانه خویش

مبارک باد گیرم راه در پیش

بدان ره کآمدم دانم شدن باز ...

... به حرص این شکار از ره نیفتم

دلت بسیار گم می گردد از راه

درو زنگی بباید بستن از آه ...

... سکندر تشنه لب بر آب حیوان

درم بگشای و راه کینه دربند

کمر در خدمت دیرینه دربند ...

... ز مروارید بر گل خوشه بسته

درین حسرت که آوخ گر درین راه

پدیدار آمدی یا کوه یا چاه ...

... نپذرفت و جدا شد هوش با او

سخن های خوش از هر رسم و راهی

بگفتم سالی و نشنید ماهی ...

... گرو برده ز چرخ لاجوردی

به آیین غلامان راه برداشت

پی شبدیز شاهنشاه برداشت ...

... جمال جان نوازش را ببینم

دوم حاجت که گر یابد به من راه

به کاوین سوی من بیند شهنشاه ...

... نوا بر طرز این خرگاه می زن

رهی کاو گویدت آن راه می زن

از این سو باربد چون بلبل مست ...

... ملک دل داده تا مطرب چه سازد

کدامین راه و دستان را نوازد

نگار خرگهی با مطرب خویش ...

... من آن پیکم که طالع ماه دارم

چو پیکان پای از آن در راه دارم

ز جوش این دل جوشیده با تو ...

... اگر زیر آفتاب آید ز بر ماه

بدین میوه نیابد جز تو کس راه

... ازین سو مه ترانه بر کشیده

وزان سو شاه پیراهن دریده

چو از سوز دو عاشق آه برخاست

صداع مطربان از راه برخاست

ملک فرمود تا شاپور حالی ...

... ملک فرمود تا هم در شب آن ماه

به برج خویشتن روشن کند راه

سپاهی چون کواکب در رکابش ...

... شهنشه کوچ کرد از منزل خویش

گرفته راه دارالملک در پیش

به شهر آمد طرب را کار فرمود ...

... عماری در عماری مهد در مهد

شکرریزان عروسان بر سر راه

قصبهای شکرگون بسته بر ماه ...

... چو ابر از پیش روی ماه برخاست

شکیب شاه نیز از راه برخاست

خرد با روی خوبان ناشکیب است ...

... سیه گشت از نفیر داد خواهان

چو دولت روی برگرداند از راه

همه کاری نه بر موقع کند شاه ...

... بمانی مال بد خواه تو باشد

ببخشی شحنه راه تو باشد

فرو خوان قصه دارا و جمشید ...

... که ره دورست ازین منزل که ماییم

ندیده راه منزل چون نماییم

چو زین ره بستگان یابی رهایی ...

... چگونه بر پرند از آشیان ها

جوابش داد کز راه ندیده

نشاید گفتن الا از شنیده ...