... بیقرارانیم حرف عافیت از ما مپرس

موج ما را نیست بر لب نام ساحل جزگره

چون نفس از عاجزی تار نظر هم نارساست ...

... دل چو روشن شد هنرها محو حیرت می شود

موج جوهر کم زند بال و پر اندر آینه

حیف آگاهی که باشد مایل و هم دویی ...

امروزکیست مست تماشای آینه

کز ناز موج می زند اجزای آینه

دیوانه جمال تو گر نیست از چه رو ...

... موقوف جلوه گل شبنم بهار توست

جوش گهر ز موجه دریای آینه

از شرم آنکه آب نشد از نظاره ات ...

... کز چه محفل آمدی و از چه عالم رفته ای

خواه گردون جلوه گر شو خواه دریا موج زن

هر چه باشی تا نهادی چشم برهم رفته ای ...

... خیمازه خیال تسلی کنار نیست

ای موج اختراع چه آغوش کرده ای

دل نیست گوهری که به خاکش توان نهفت ...

... می به ساغر کن کزین انگور در خم کرده ای

گوهر از تسلیم شد ایمن ز موج انقلاب

ساحل جمعیتی گر دست و پا گم کرده ای ...

... قطره ای را برده ای جایی که قلزم کرده ای

موج اقبال تو در گرد عدم پر می زند

قلزمی اما برون از خود تلاطم کرده ای ...

... آدمیت داشتی در کار گندم کرده ای

بحر امکان شوخی موج سرابی بیش نیست

دست از آبش تا نمی شویی تیمم کرده ای ...

... اگر زحمت رفتن دیده ای

به در زن چو موج از کنار محیط

که رنج سفر در وطن دیده ای ...

... امل آشفت دماغت تو شدی غره که رستی

مثل موج گهر آینه دار است در اینجا

گره دام تو گردید کمندی که گسستی ...

... من اگر با همه کوشش به کناری نرسیدم

تو هم ای موج د رین بحر چه بستی چه شکستی

نفسی چند غنیمت شمر از دل نگذشتن ...

... تغافل چند خون سازد دل حسرت نگاهان را

تبسم زیر لب چون موج تا کی در گهر پیچی

سواد مدعای نسخه هستی شود روشن ...

... نیست امروز به خود بینی ما چشم بدی

موج را عقد گهر کرد به خود پیچیدن

می شود ضبط نفس رشته عمر ابدی ...

... جدا زان بزم نتوان کرد منع ناله ام بیدل

چو موج افتد به ساحل می کند ناچار فریادی

... به بازی نیز نتوان یافتن در طاسم آوردی

ز خود رفتن به یادت ریشه در موج گهر دارد

به این تمکین نمی باشد خرام نازپروردی ...

... به هوس چو بیدل بیخبر در اعتبار جهان مزن

چه بلاست ذوق گهر شدن که چو موج خود شکن آمدی

... به زیر قدم بود منزل ندیدی

تو ای موج غافل ز اسرار گوهر

برون گرد ماندی و ساحل ندیدی ...

... ز جوهر آینه ها راست دام بیداری

دمیده است ز زنجیر بال وحشت موج

بود رهایی ما در خور گرفتاری ...

... جهانی سیر مستی دارد از وضع جنون من

گریبان چاکی ام موج می نابست پنداری

به نیک و بد مدارا سرکن و مسجود عالم شو ...

آسوده است شوق ز دل پیش نگذری

ای موج خون نگشته ازین ریش نگذری

از طبع ذره گر تپشی واکشی بس است ...

... دربای عشق بیخود توفان این صداست

کای موج از گذشتگی خویش نگذری

سیلاب نیز طعمه خاکست از احتیاط ...

به یمن سبقت جهد از هزار قافله گیری

به رنگ موج گهر گر پی یک آبله گیری

به علم و فن تک وتاز نفس چه فایده دارد ...

... گرفتن در لب به که دامن گله گیری

ز موج کف به گهر ختم کن تردد دنیا

سزد که یکدلی از روزگار ده دله گیری ...

تبسم از لبت چون موج در گوهر کند بازی

نسیم از طره ات چون فتنه در محشر کند بازی ...

... شهید ناز او خون گرمیی دارد که از شوقش

چو نبض موج جوهر در دم خنجرکند بازی

بضاعت نیست بیش از مشت خونی بسمل ما را ...

... رگ جان اسیران چند با نشتر کند بازی

به موج اشک چوگانی کنم نه گوی گردون را

اگر یک جنبش مژگان جنونم سرکند بازی ...