... لب به حاجت وامکن ساز غنا این است و بس

آب گوهر می زند موج از زبان بی سؤال

با عرق یارب نیفتد کار غیرت زای مرد ...

... غمت باب دل است اما کجا دل

سراپا ناله می جوشیم چون موج

تپش خون کرد در هر عضو ما دل ...

... فسردن بیدل از بیدردی ام نیست

چو موج گوهر م در زیر پا دل

گاه موج اشک و گاهی گرد افغانست دل

روزگاری شد به کار عشق حیرانست دل ...

... هرزه گویی چند لختی گرد خود گردیدنی

شاخسار موج هم می بندد ازگرداب گل

هرکجا شمع جمال او نباشد جلوه گر ...

... نبرد چشم طمع سیری از اسباب جهان

رشته موج ندوزد لب گرداب به هم

طالب صحبت معنی نظران باید بود ...

... در سواد دیده حیران ندارد نام نم

محمل موج نفس دوش تپیدن می کشد

عافیت درکشور ما دارد از آرام رم ...

موج ما را شرم دریای کرم

تا قیامت برنمی آرد ز نم ...

... پرتو خورشید می جوشد بهم

نیست موج و آب جز ساز محیط

بر حدوث اینجا نمی چربد قدم

هم کنار گوهر آسوده ست موج

در بر آرام خوابیده است رم ...

... کز رمیدن واکند آغوش گوید رام رام

ناز پروردی که موج گوهرش گرد رم است

ترک تمکینش نبندد صورت از سعی خرام ...

... حسرت لعلی که پرواز آشیان بیخودی ست

می گشاید موج می بال نگاه از چشم جام

ناله ام یارب چسان خاطرنشین او شود ...

... احتیاج ما هوس پیرایه ابرام نیست

موج در گوهر زبانها دارد اما محو کام

اعتبارات جهان آیینه دار کاهش است ...

... کیست گردد مانع مطلق عنانیهای من

موج بی پروای توفان خیز دریای توام

سجده ها دارم به ناز هستی موهوم خویش ...

... نقش نامت بسته ام یعنی معمای توام

گرمی هنگامه موج و محیط امروز نیست

تا تو افشای منی من ساز اخفای توام ...

... طاووس می پرد به هوا رنگ جسته ام

با موج گوهرم گرو تاختن بجاست

من هم به سعی آبله دامن شکسته ام ...

... چون بوی گل به غنچه توان بست دسته ام

موج گهر خمار تپیدن نمی کشد

برخاسته ست دل ز غبار نشسته ام ...

... پیشتر از رفتن خود بار قلقل بسته ام

از گهر ضبط عنان موج دریا روشن است

جزوی از دل دارم و شیرازه ی کل بسته ام ...

... راهم به کوچه دگر است از رم نفس

زبن موج می سراغ رگ تاک کرده ام

تیغی به جاده دم الفت نمی رسد ...

... کز ضعیفی ها چو نی راه سخن گم کرده ام

موج دریا در کنارم از تک وپویم مپرس

آنچه من گم کرده ام نایافتن گم کرده ام ...

... همچو آه بیدلان سطری به خون آلوده ام

موج را قرب محیط از فهم معنی دور داشت

قدردان خود نی ام از بسکه با خود بوده ام ...

... سرمه گشتم تا ببیند چشم یاران ناله ام

راز دل چون موج پوشیدن ندارد ساز من

می درد در هر تپیدن صد گریبان ناله ام ...

... همرهت بوی بهاری هست و من دیوانه ام

شوخی نشو و نما از موج گوهر برده اند

در غبار نادمیدن ریشه دارد دانه ام ...

شور آفاق است جوشی از دل دیوانه ام

چون گهر در موج دریا ربشه دارد دانه ام

تا نگه بر خویش جنبد رنگ گردانده ست حسن ...

... در قلزمی که اوج و حضیضش تحیر است

موج خیالم و به خیالی روانه ام

آهم چو دود آتش یاقوت گل نکرد ...

... پرواز در کنار فسردن بهانه ام

موج فضول محرم وصل محیط نیست

بی طاقتی مباد زند بر کرانه ام ...