... به وهم نشیه آزادگی گرفتاریم

چو صبح آن چه قفس موج می زند پر ماست

به خاک میکده اعجاز کرده اند خمیر ...

... چون روان شد درس طفل ما برون مکتب است

من کی ام تا در طلب چون موج بربندم کمر

یک نفس جانی که دارم چون حبابم برلب است ...

... دامن صحرا مصلای نماز مشرب است

موج این دریا تکلف پرورگرداب نیست

طینت آزاد بیرون تاز وهم مذهب است ...

چشم خرد آیینه جام می ناب است

ابروی سخن در شکن موج شراب است

آگاهی دل می طلبی ترک هنرگیر ...

... بی جنبش دل راه به جایی نتوان برد

یکسر جرس قافله موج حباب است

در محفل قانون نواسنجی عشاق ...

... ما سبکروحان اسیر سادگیهای دلیم

عکس را درآینه موج صفا زنجیرپاست

کو خروشی تا پر افشانیم و از خود بگذریم ...

... مرد راکسب هنر دام ره آزادگی ست

موج جوهرآب جوی تیغ را زنجیرپاست

بی تأمل از مزار ما شهیدان نگذری ...

گل کردن هوس ز دل صاف تهمت است

موج و حباب چشمه آیینه حیرت است

ما را که بستن مژه باشد دلیل هوش ...

... کو صبح و چه شبنم ز نفس شستن دست است

پیچ و خم موج گهر بحر خیالیم

این زلف هوس را نه گشاد است نه بست است ...

... دل به خون می تپد از شوخی جولان نفس

موج بیتابی این بحر ز خاشاک خود است

شعله را سجده گهی نیست چو خاکستر خویش ...

... بیدل از ساده دلی آینه لبریز صفاست

آب این چشمه ز موج نظر پاک خود است

... قطره درگرد یتیمی خشک چون شدگوهراست

موج شهرت درکمین خامشی پر می زند

مصرع برجسته آهنگی زتار مسطراست ...

... گره نی لب چسبیده ذوق شکر است

هرکس از قافله موج گهر آگه نیست

روش آبله پایان خیالت دگر است ...

... نرود حق وفای ادب ازگردن ما

موج را بستن گوهرگره زنار است

در مقامی که جنون نشیه عزت دارد ...

... قطره ما نشد آگاه تامل ورنه

موج این بحر گهرخیز گریبان زار است

الفت جسم صفای دل ما داد به زنگ ...

... جنونی از دل افسرده گل نکرد افسوس

به موج آب گهر پیچ و تاب دشوار است

به غیر ساغر چشمم که اشک باده اوست ...

نسیم گل به خموشی ترانه پرداز است

که موج رنگ گل این چمن رگ ساز است

چگونه بلبل ما بال عیش بگشاید ...

... نسیم زلف تو صبحی گذشت ازین گلشن

هنوز سلسله موج گل جنون خیز است

گداختیم نفسها به جستجوی مراد ...

... می پرستان فارغند از عرض اسباب کمال

موج صهبا جوهر آیینه مینا بس است

هرزه زین توفان به روی آب نتوان آمدن ...

... جهانیان همه مست شکست یکدگرند

هجوم موج درین بحر گرد پرخاش است

ز غارت ضعفا مایه می برد ظالم ...

... کاین سپررا ز سحر درته دامن تیغ است

مصرع تازه که از بحر خیالم موجی ست

د وست را آب حیات است وبه دشمن تیغ است ...

... رنگ چینی که شکستیم به دامن تیغ است

مثل ما و فنا موج و حبابست اینجا

سر زتن نیست کسی راکه به گردن تیغ است ...

دل از غبار نفس زخم خفته در نمک است

ز موج پیرهن این محیط پر خسک است

بهار رنگ جهان جلوه خزان دارد ...

... خطی به صفحه دل بی خراش شوق تو نیست

ز روی بحر به جز موج هر چه هست حک است

می ام به ساغر دل نقل یاس می گردد ...

... غبار حادثه حصنی است ناتوانان را

کمند موج خطر ناخدای خاشاک است

ز خویش رفتن ما رهبری نمی خواهد ...