صد خطر دارد بیابان محبت، آه آه
آب اگر خواهد کسی از خضر، گوید چاه چاه
روزگار از نسبت پاکان کند اصلاح ما
دایه شوید روی طفلان را و گوید ماه ماه
التفات دایمی مخصوص جمعی دیگر است
گوشه ی چشمی به ما هم دارد، اما گاه گاه
در طریق شوق، آسایش نمی یابد تنش
جامه ی مرد مسافر گر نباشد راه راه
بر سر کوی محبت بر متاع خود سلیم
ناله از تأثیر آنجا ناله است و آه آه
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این اشعار بیانگر دشواری‌ها و خطرات عشق و محبت هستند. شاعر اشاره دارد که بیابان محبت پر از مشکلات است و اگر کسی به آب (عشق حقیقی) نیاز داشته باشد، باید به خضر (نماد هدایت) مراجعه کند. همچنین، روزگار می‌تواند اصلاح‌گران پاک را از راه مستقیم منحرف کند. شاعر تأکید می‌کند که توجه و التفاتی که ممکن است از دیگران دریافت کند، کم و گهگاه است. در مسیر شوق و عشق، انسان نمی‌تواند آرامش را پیدا کند و اگر روح مسافر (کسی که در جستجوی عشق است) نباشد، راهش همواره دشوار خواهد بود. در پایان، او به تأثیرات عمیق محبت و راز و رمزهای آن اشاره می‌کند که باعث ناله و آه‌های عاشقانه می‌شود.
هوش مصنوعی: دوست داشتن و محبت به دیگران می‌تواند خطرات زیادی به همراه داشته باشد. اگر کسی در دلش آرزوی دستیابی به آب حیات را دارد، باید به صدای خود توجه کند و با تودید و اطمینان از چاه‌های عمیق آگاه باشد.
هوش مصنوعی: زمانه از نسبت پاکان، حال ما را اصلاح می‌کند. ای دایه، برو و به چهرهٔ کودکان بنگر و بگو که تو ماهِ ماهی!
هوش مصنوعی: توجه دائمی و خاص به گروهی دیگر است، ولی گاهی اوقات هم به ما نگاهی می‌کند.
هوش مصنوعی: در مسیر عشق و شوق، بدن آسایش نمی‌یابد مگر اینکه دل همچون جامه‌ای راه‌راه و آمیخته با سفر باشد.
هوش مصنوعی: در کوچه محبت، وقتی کسی از عشق و احساساتش می‌گوید، صدای ناله‌اش نشانه‌ای از تأثیر عمیق آن عشق است. این ناله و آه به خاطر عشق است که در دلش نشسته و او را تحت تأثیر قرار داده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ماه تیرست ای نموده تیره از روی تو ماه
می درین مه لعل روشن گردد ای مه می بخواه
وقت نعمتهاست لیکن نعمتی چون می مدان
جان بدین گفته که من گفتم گواه آید گواه
دل به می تازه ست تازه جان همی شادست شاد
[...]
صدهزاران سال میمون باد جشن مهرماه
بر شهنشاهی که دارد صدهزاران مهر وماه
بندگانش مهر و ماه اند وز فرخ طلعتش
روز ایشان هست فرخ‌تر ز جشن مهر ماه
یک تن است او از عدد وز نصرت و تایید هست
[...]
در سعادت همچنین آسوده بادی سال و ماه
از بزرگان و ز بزرگی مر ترا اقبال و جاه
هست دولت را اساس و هست ملت را پناه
حضرت خوارزمشاه و خدمت خوارزمشاه
خسرو عادل ، علاء دولت ، آن کز عدل اوست
هم خلایق را امان و هم شرایع را پناه
مسند خوارزمشاهی تا مسلم شود بدو
[...]
آنکه روی چرخ را زینت بانجم داد و ماه
داد ملک شرق را زینت بخیل شاه و شاه
شهریار شیردل خوارزمشاه آتسز که هست
در سر شمشیر او پیروزی دین الله
دولتی شاهی که بی کوشش سپهر از بهر او
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.