کرده ام در گوشه ی ایران قناعت کار خود
بس بود هندوستانم سایه ی دیوار خود
همچو بال مرغ بسمل مضطرب گردد، اگر
افکند موم دلم مطرب به موسیقار خود
شوق مستی در درون خم مرا جا داده است
هرکه را بینی، فلاطونی بود در کار خود
گر نسیمی عزم رفتن می کند، من همرهم
زین گلستان بسته ام همچون شکوفه، بار خود
این غزل در هند و مطلع را در ایران گفته ام
منفعل دارد سلیم ایامم از گفتار خود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این غزل به احساس قناعت و رضایت از زندگی در ایران اشاره می‌کند و تأکید می‌کند که این رویکرد کافی است و نیازی به سرزمین‌های دیگر مثل هندوستان ندارد. او به تشبیه مرغ بسمل می‌پردازد و بیان می‌کند که دلش مضطرب است و به موسیقی و هنر عشق می‌ورزد. شوق و مستی در درون او وجود دارد و همه انسان‌ها را فلسفی می‌بیند. او همچنین به تعطیلی و بسته بودن گلستانی اشاره می‌کند که همچون شکوفه‌ای بارور است. در نهایت، از تأثیر روزگار و سخنانش بر زندگی‌اش می‌گوید.
هوش مصنوعی: در گوشه‌ای از ایران زندگی می‌کنم و به کم و کاست خود راضی هستم، هندوستان برای من تنها سایه‌ای از دیوار خانه‌ام محسوب می‌شود.
هوش مصنوعی: دل من مانند بال مرغی که به دام افتاده، نگران و بی‌قرار می‌شود، اگر ساز دلم را به آهنگساز خود بسپارم.
هوش مصنوعی: عشق و اشتیاق به شوق نوشیدن درون من را پر کرده و هر کسی را که ببینی، شبیه به فیلسوفی است که در اندیشه و کار خود غرق شده است.
هوش مصنوعی: اگر نسیمی قصد رفتن داشته باشد، من هم همراهم و از این گلستان همچون شکوفه، بار خود را برداشته‌ام.
هوش مصنوعی: من در هند این غزل را سروده‌ام و مطلع آن را در ایران گفته‌ام. حالا احساس می‌کنم که روزها به خاطر حرف‌های خودم تحت تأثیر قرار گرفته‌ام.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آمدم تا رو نهم بر خاک پای یار خود
آمدم تا عذر خواهم ساعتی از کار خود
آمدم کز سر بگیرم خدمت گلزار او
آمدم کآتش بیارم درزنم در خار خود
آمدم تا صاف گردم از غبار هر چه رفت
[...]
بخت چون بنمود راهم جانب دلدار خود
آمدم تا سر نهم بر خاک پای یار خود
عمر من در کار علم و عقل ضایع گشته بود
آمدم تا عذر خواهم ساعتی از کار خود
سجه و خرقه مرا بی عشق او زنار بود
[...]
خوب می دانم وفا از خود جفا از یار خود
زآنکه او در کار خود خوبست و من در کار خود
بگذر از آزارم ای بدخواه بر خود رحم کن
ور نه می سوزم ترا با آه آتشبار خود
برق آه آتشینم می گدازد سنگ را
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.