ما را چو از عدم بوجود اوفتاد راه
پنداشتیم دار فنا را قرارگاه
آغازمان برفت ز خاطر دوصد فسوس
انجاممان به یاد نیاید هزار آه
باری چو هست اول و آخر اله و بس
مائیم از اله روان جانب اله
نک در رهیم و هر نفس ماست یکقدم
طی منازلست شب و روز و سال و ماه
اینره چو منتهی شد و ناگه اجل رسید
هر بنده دمده باز کند بر لقای شاه
آن مردگان زنده بنازم گه در حیات
درک حضور شاه کنند از علو جاه
هان کب مرو که سوی شه ار راسب شد رهت
بینی ورا معاینه بر صدر بارگاه
ای آنکه راه راست طلب میکنی بحق
بایست بردنت بحق از غیر حق پناه
هر فرقه ات بهمرهی خود صلا زنند
گر راه حق همی طلبی جز ز حق مخواه
حالی شبست و روز جزا میشود عیان
راه که راست بوده و راه که اشتباه
سر در هوا مرو بنگر پیش پای خویش
زان پیشتر که در نگری خویش را بچاه
شاه جهان علی است برو در قفای او
راهی که شاه رفته همانست شاهراه
از ما سوی صغیر گذشت و باو رسید
دنبال او گرفت که لا هادیاً سواه
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن به بررسی مفهوم وجود و راهیابی به سوی حقیقت می‌پردازد. نویسنده بر این باور است که انسان‌ها در زندگی دچار فراموشی و خطا می‌شوند و ممکن است در دنیای فانی غرق شوند. او به یادآوری می‌آورد که تنها راه نجات و رسیدن به حقیقت، پیروی از اله و راهنمایی‌های اوست. در این سفر، هر نفس و هر لحظه، فرصتی برای نزدیک‌تر شدن به حقیقت است. همچنین، نویسنده تأکید می‌کند که برای یافتن راه راست، باید به درون خویش نگریسته و از حقوق الهی فراموش نشود. در نهایت، راه الهی و حقیقت تنها از طریق پیروی از شاه واقعی – که به معنای خدا یا ولی الهی است – قابل دسترسی است.
هوش مصنوعی: ما وقتی که از عدم به وجود آمدیم، گمان کردیم که زندگی در این دنیا پایانی ندارد و اینجا را محل آرامش و سکون خود قرار دادیم.
هوش مصنوعی: آغاز زندگی ما با دوصد افسوس گذشت، اما پایان آن را با هزار آه به یاد نمی‌آوریم.
هوش مصنوعی: به هر حال، وقتی که اول و آخری وجود دارد، ما از خداوند هستیم و روح ما به سوی او روان است.
هوش مصنوعی: ما در مسیر زندگی هستیم و هر لحظه‌ای که می‌گذرد، یک گام به جلو برداشتن در راه پیمودن مسافت‌های زندگی است، چه در شب، چه در روز، چه در طول سال و چه در ماه.
هوش مصنوعی: زمانی که عمر انسان به پایان می‌رسد و مرگ ناگهان سر می‌رسد، هر فردی دوباره به سوی ملاقات پروردگارش باز می‌گردد.
هوش مصنوعی: من به مردگان زنده‌ای افتخار می‌کنم که در زندگی، وجود و مقام شاه را احساس می‌کنند و از جایگاه بلندی برخوردارند.
هوش مصنوعی: ای کاش به سوی پادشاه بروی و اگر در راه به او برسیدی، او را بر تخت سلطنت مشاهده کنی.
هوش مصنوعی: ای کسی که به دنبال حقیقت هستی، برای رسیدن به آن باید از غیر حقیقت دوری کنی و به درستی عمل کنی.
هوش مصنوعی: هر گروهی به فراخور خود دعوت و ندا می‌دهند. اگر به دنبال حق هستی، جز از حق چیزی نخواه.
هوش مصنوعی: در حال حاضر شب است و در روز قیامت، حقایق نمایان میشود؛ اینکه کدام راه درست بوده و کدام راه نادرست است.
هوش مصنوعی: سر خود را بالا نبر و به اطراف نگاه نکن، ابتدا به مسیر خودت توجه کن. زیرا ممکن است هشداری در دامنه‌ی وجودت نهفته باشد که قبل از آنکه به خودت بپردازی، باید به آن توجه کنی.
هوش مصنوعی: علی بزرگترین و جهانشاه است، بنابراین از او پیروی کن؛ راهی که او رفته است، همان راه اصلی و درست است.
هوش مصنوعی: از ما فاصله‌ای گرفته شد و به او رسید. به دنبال او رفتم، چرا که راهنمایی جز او نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
با من به شابهار به سر برد چاشتگاه
ماه من آنکه رشک برد زود و هفته ماه
گفت: این فراخ پهنا دشت گشاده چیست
گفتم: که عرضه گه شه بیعدد سپاه
گفتا: چه خوانم این شه آزاده را بنام ؟
[...]
گر شوم بودتی بغلامی بنزد خویش
با ریش شوم تر ببر ما هر آینه
بر وی تو بروشنی از مهر و ماه به
زلفین تو ببوی ز مشک سیاه به
تو چون بنفشه ای و دگر نیکوان چو کاه
دانی هر آینه که بنفشه ز کاه به
گر من دل کسی بنوازم مشو ز جای
[...]
دهقان بی ده است و شتربان بی شتر
پالان بی خر است و کلیدان بی تزه
انصاف من بده که همی خواهم از تو داد
زیرا که بر سخن توئی امروز پادشاه
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.