مژگان خود به اشک جگرگون طراز کن
وان گاه چشم بر رخ فردوس باز کن
فرصت سبک عنان و شب عمر کوته است
از آه نیمشب شب خود را دراز کن
محتاج را چه عقده ز محتاج وا شود؟
ز اهل نیاز رو به در بی نیاز کن
از آرزو به خاک فتاد آدم از بهشت
زنهار ترک صحبت این فتنه ساز کن
ناسازی فلک ز نسیم شکایت است
خامش نشین و پرده افلاک ساز کن
این رشته را که طول امل نام کرده ای
زنار می شود، ز میان زود باز کن
تا کی دراز پیش طبیبان کنی دو دست؟
یک بار هم به عالمی بالا دراز کن
سر رشته شفا و مرض در کف خداست
از چاره روی دل به در چاره ساز کن
در چشم بستن است تماشای هر دو کون
زین رو ببند چشم و ازان روی باز کن
بند قبا حریف فراموشی تو نیست
این کار را حواله به زلف دراز کن
صائب بدوز دیده نامحرمان فکر
آنگه ز روی بکر سخن پرده باز کن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به نوعی دعوت به زندگی در لحظه و رهایی از قید و بندهای دنیوی است. شاعر با استفاده از تصاویر زیبا و استعاره‌ها، به خواننده می‌گوید که از غم و ناامیدی دست بردارد و به جای نگرانی درباره نیازها و آرزوها، به شادی و زیبایی‌های زندگی توجه کند. او بر اهمیت ترک آرزوهای دست‌نیافتنی و مشغول شدن به حال تاکید میکند و به این نکته اشاره میکند که در خداوند شفا و درمان نهفته است. در نهایت، شاعر به زیبا نگاه کردن به جهان و دوری از چشم‌پوشی از حقیقت‌ها فراخوانده می‌شود.
هوش مصنوعی: مژگان خود را با اشکی که به خاطر دل شکسته‌ات به وجود آمده، زیبا و جذاب کن، و سپس چشم‌هایت را به روی چهره‌ای که همچون بهشت است، باز کن.
هوش مصنوعی: زندگی فرصت کمی دارد و شب‌های عمر کوتاه است، پس به جای اینکه در نیمه شب به دنبال آرامش باشی، تلاش کن تا زندگی را بیشتر از آنچه هست گسترش دهی.
هوش مصنوعی: آدم نیازمند چگونه می‌تواند از نیاز خود رهایی یابد؟ او باید از افراد نیازمند دور شود و خود را به کسانی برساند که بی‌نیاز هستند.
هوش مصنوعی: آرزوها باعث سقوط آدم از بهشت شدند، پس مواظب باش که صحبت کردن با کسانی که فتنه‌انگیزند، ترک کنی.
هوش مصنوعی: زمانه به خاطر ناملایمات و مشکلاتی که دارد، بسیار سخت و بی‌رحم است. به همین خاطر بهتر است که آرامش خود را حفظ کنیم و به جای شکایت، تلاش کنیم تا فضایی زیبا و دلنشین برای خود و دیگران بسازیم.
هوش مصنوعی: این بند را که به آن امید بی‌پایه می‌گویی، به زودی باید از دلت بیرون کنی و رهایش کنی.
هوش مصنوعی: چرا مدام وقتت را در برابر پزشکان صرف می‌کنی؟ یک بار هم به خدا یا عالم بالاتر روی آور!
هوش مصنوعی: کنترل درمان و بیماری تنها در اختیار خداوند است، بنابراین پیش از اینکه به دنبال راه حلی برای دل خود باشی، به چاره‌ساز واقعی روی بیاور.
هوش مصنوعی: هر دو طرف را نمی‌توان همزمان دید، به همین دلیل بهتر است چشم‌هایت را ببندی و به آنچه که واقعا اهمیت دارد، توجه کنی.
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که هیچ چیز نمی‌تواند رقیب فراموشی تو باشد و برای حل این مشکل، می‌توان به زلف بلند و جذاب یکدیگر رجوع کرد. یعنی به جای تلاش برای فراموش کردن، می‌توان با زیبایی و جذابیت طرف مقابل این احساسات را نادیده گرفت.
هوش مصنوعی: ای شاعر، چشمانت را از نگاه ناچیزان بپوشان و سپس از روی دلِ خالی، شروع به سخن گفتن کن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای مانده بر در هوس این در فراز کن
عذر گذشته خواه «و» در توبه باز کن
نزدیک شو به طاعت و ز فسق دور باش
روزی دو رنجکی برو جاوید نازکن
چون منعمان زکوة بروی و ریا مده
[...]
ای باد، پرده زان گل نو رسته باز کن
گو بر فروز لاله، رخ و غنچه، ناز کن
باد بهار داغ کهن تازه میکند
مطرب، همان ترانه دلسوز ساز کن
در پرده نوش جنس مروق، که پیر کار
[...]
ایدل گدایی از کرم کار ساز کن
خود را زمنت همه کس بی نیاز کن
توحید چیست ترک تعلق ز هر چه هست
یعنی بروی غیر در دل فراز کن
گوهر بزهر چشم نیز زد ز ناکسان
[...]
آمد نگار بر در دل دیده باز کن
بنشین به عیش و در ز رقیبان فراز کن
با یار نازنین چو بیابی مقام امن
چندانکه ناز بیش کند تو نیاز کن
مطرب بیا که یار ندیم است و گل ببار
[...]
یارب تو دل نوازی آن دل نواز کن
درهای مغفرت به رخش جمله باز کن
بر شاخسار سدره و طوبی هر آشیان
کاحسن بود نشیمن آن شاهباز کن
کوتاه شد چو رشتهٔ عمرش ز تاب مرگ
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.