|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
لغزش به بخش حاشیههای شعر
|
|
لغزش به بخش تصاویر نسخههای خطی، چاپی و نگارههای هنری مرتبط با شعر
|
|
لغزش به بخش ترانهها و قطعات موسیقی مرتبط با شعر
|
|
لغزش به بخش شعرهای همآهنگ
|
|
لغزش به بخش خوانشهای شعر
|
|
لغزش به بخش شرحهای صوتی
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
به اشتراکگذاری متن شعر جاری در گنجور
|
|
مشابهیابی شعر جاری در گنجور بر اساس وزن و قافیه
|
|
مشاهدهٔ شعر مطابق قالببندی کتابهای قدیمی (فقط روی مرورگرهای رومیزی یا دستگاههای با عرض مناسب)
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر دربارهٔ احساس عشق و اشتیاق است. شاعر به زیبایی و پاکی محبوبش اشاره میکند و از آنچه که در دل دارد، سخن میگوید. او از زلف و عطر محبوبش به عنوان سبب پریشانی ذهنش یاد میکند و از قدرت عشق که او را تحت تأثیر قرار داده، سخن میگوید. شاعر بیان میکند که اگرچه محبوبش او را به مرگ دعوت کند، او همچنان به عشق و حیات دل بستگی دارد و احساس خستگی نمیکند. در نهایت، او از رازی در دلش میگوید که به وضوح در چهرهاش نمایان است. این شعر به زیبایی، حس عمیق عاشقانه و روحی پر از احساس را توصیف میکند.
هوش مصنوعی: چون چشمش مانند بلور است و بسیار صاف و زیباست، هرچند او را با دقت میبینم، ولی به خاطر خجالت از زیباییاش در پس پرده شرم به سر میبرم.
هوش مصنوعی: از بوی زلف کسانی که خوشبو هستند، فکر و ذهن من به هم ریخته میشود، چون آن رشته از عطر خوش را در دل خود مییابم.
هوش مصنوعی: این بیت بیانگر این است که من به تنهایی و بدون اتکا به دیگران، با تلاش و زحمت خود توانستهام از منابع و تجربیات دیگران بهرهبرداری کنم. به عبارت دیگر، به سختی در زندگی تلاش کردهام و هیچ نیازی به آنچه دیگران به من دادهاند ندارم.
هوش مصنوعی: من همچون یک پرگار با پای آهنین، هر چقدر که تلاش میکنم به دور خود بچرخم، در گام اولم باقی میمانم.
هوش مصنوعی: گفتی بمیر تا دوباره به تو زندگی دهم، ای روح بخش عالم! در حال حاضر من مردهام!
هوش مصنوعی: رازهایی که در دل دارم، با پاکی و روشنی همانند آب، به آسانی از پیشانیام قابل خواندن است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
از من مکن جدائی ای یار نازنینم
کز دوری تو جانا، با درد دل قرینم
دامن چه میفشانی از من که خاک راهم
از من چه میکشی پا، من کمتر از زمینم
من ذرهام ولیکن سودای مهر دارم
[...]
آن سالکم که با خضر هرچند هم نشینم
سرگشته همچو پرگار در گام اولینم
از بیم دید و وا دید بگریزم از عدم هم
گر بعد مرگ بیند در خواب همنشینم
دایم زهمت فقر خرجم ز دخل بیش است
[...]
بی دستگاهیی بود چون شمع در کمینم
پیشانی عرق ریز برداشت آستینم
بی قدریم برآورد همقدر آتش خس
بر خیزم از سر خویش تا زیر پا نشینم
آزادگان ازین باغ با صد طرب گذشتند
[...]
زان پرده میگشاید دل بند نازنینم
تا در نظر نیاید زیبا نگار چینم
دانی به عالم عشق بهر چه بینظیرم
وقتی اگر ببینی معشوق بیقرینم
گفتم نظر بدوزم تا بی دلم نخوانند
[...]
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.