خیزید تا ز عالم صورت سفر کنیم
تا روشن است راه خرابات سر کنیم
هر چند نیست قافله در کار شوق را
هویی کشیم و همسفران را خبر کنیم
تا نقش پای گرمروان پیش راه ما
دارد چراغ، این ره تاریک سر کنیم
چون مور در هوای شکر پر برآوریم
بر هم زنیم بال و ز گردون گذر کنیم
شبرنگ روزگار اگر توسنی کند
رامش به تازیانه آه سحر کنیم
بیرون زنیم خیمه ز دارالغرور مصر
چون بوی پیرهن سوی کنعان سفر کنیم
از دودمان شعله بگیریم همتی
پرواز تا به اوج فنا چون شرر کنیم
هر چند رهروان سخن و راه گفته اند
ما راه طی کنیم و سخن مختصر کنیم
کسوت ز آفتاب بگیریم چون مسیح
از خرقه کبود فلک سر بدر کنیم
باد مراد زود نفس گیر می شود
دامن گره به دامن موج خطر کنیم
یا همچو موج بر لب ساحل شویم محو
یا چون حباب سر ز دل بحر بر کنیم
تا می توان به عالم معنی سفر نمود
صائب چرا به عالم صورت سفر کنیم؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر دعوت میکند که از دنیای مادی و ظاهری بیرون برویم و به سفر معنوی و واقعی بپردازیم. او میگوید که باید از ظواهر فریبنده دنیا فاصله بگیریم و به جستجوی حقیقت و معانی عمیقتر بپردازیم. شاعر با اشاره به سختیها و چالشهای این سفر، تأکید میکند که حتی اگر کسی در این راه تنها باشد، باید دل به دریا بزند و همت کند. همچنین او به مقایسه کردن حالت سفر با ویژگیهای طبیعی و روحانی میپردازد و از لزوم حرکت به سوی اوج حقیقت سخن میگوید. در نهایت، شاعر از عدم جذب به دنیای ظاهری و دعوت به سفر درون و جستجوی معانی عمیقتر سخن میگوید.
هوش مصنوعی: بیدار شوید تا از دنیای ظاهری خارج شویم و به آگاهی و حقیقتی که در سراغ خرابات است، برسیم.
هوش مصنوعی: اگرچه قافله ای در کار نیست، اما ما با شوقی زیاد حرکت میکنیم و دیگران را از این سفر آگاه میسازیم.
هوش مصنوعی: تا زمانی که آثار افراد موفق و پرتلاش در زندگیامان وجود دارد، میتوانیم این مسیر دشوار را روشن کنیم و از آن عبور کنیم.
هوش مصنوعی: ما مانند موری که در فضای شیرین شکر پرواز میکند، بالهایمان را به هم میزنیم و از آسمان عبور میکنیم.
هوش مصنوعی: اگر روزگار ما را به سختی وادار کند، در صبحدم با ناله و آه بیدار خواهیم شد و با آن مقابله خواهیم کرد.
هوش مصنوعی: ما به زودی از این سرزمین فریب و نیرنگ خارج میشویم و چون بوی پیراهن یوسف به ما برسد، به سوی سرزمین کنعان حرکت خواهیم کرد.
هوش مصنوعی: از نسل آتش، ارادهای برای پرواز به اوج فانی شدن به مانند جرقهای بگیریم.
هوش مصنوعی: هرچند دیگران در مورد مسیر و گفتگو نظراتی داشتهاند، ما تصمیم داریم خودمان راه را طی کنیم و صحبتهایمان را کوتاه و مختصر نگه داریم.
هوش مصنوعی: از آفتاب لباس و پوشش بگیریم، مانند مسیح که از جامه آبی آسمان بیرون میآید و به سوی بلندای آسمان صعود میکند.
هوش مصنوعی: باد به سرعت شدت میگیرد و نفس را قطع میکند، پس بهتر است که دامن خود را به دامن موج خطر وصل کنیم.
هوش مصنوعی: یا مانند موجی که بر روی ساحل میخورد محو و ناپدید شویم، یا همچون حبابی که از اعماق دریا برآمده و سپس متلاشی میشود.
هوش مصنوعی: تا زمانی که میتوانیم به دنیای معانی و مفاهیم عمیق برویم، چرا باید وقت خود را صرف دنیای ظواهر و اشیاء کنیم؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
خیزید، عاشقان، نفسی شور و شر کنیم
وز های و هو، جهان همه زیر و زبر کنیم
از تاب سینه آتشی اندر جگر زنیم
وز آب دیده سینهٔ تفسیده تر کنیم
در ماتم خودیم، بیا، زار بگرییم
[...]
با یاد دوست از همه قطع نظر کنیم
آهی کشیم و آنهمه زیر و زبر کنیم
با وعده وصال ترا در بدر کنیم
خیزید عاشقان همه عزم سفر کنیم
عشقست هر چه هست سخن مختصر کنیم
برخیز تا به جانب گلشن گذر کنیم
پیش سنان خار غم از گل سپر کنیم
چون غنچه لب به خنده گشاییم در چمن
خونهای بسته ته به ته از دل بدر کنیم
حاضر کنیم لاله و نرگس به بزم خویش
[...]
تا کی ز حرف شاه و گدا کام تر کنیم
مطرب بیا که نغمه مستانه سر کنیم
کو همتی که از همه قطع نظر کنیم
وز سر گذشته چاره هر دردسر کنیم
ما را محل رحم ندانسته روزگار
گر همچو شمع از همه تن گریه سر کنیم
در نامه شکل زلف ترا می کشیم و بس
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.