چهره ات رنگ ز گلدسته مینا دارد
غنچه ات درس تبسم ز مسیحا دارد
عرصه خانه خشت و گل خم دلگیرست
دختر رز هوس چادر مینا دارد
دلم از گریه مستانه مدد می طلبد
این گل ابر نظر بر لب دریا دارد
بوی پیراهن اگر تند رود معذورست
دشمنی در پی چون چشم زلیخا دارد
صائب این ذوق که از نشأه می یافته است
جان اگر در گرو باده کند جا دارد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و لطافت چهره و روح دخترانه اشاره دارد. شاعر با استفاده از تشبیه‌هایی مانند گلدسته، غنچه و رز، زیبایی‌های دختر را توصیف کرده و احساساتی از جمله سرخوشی و غم را در کنار هم به تصویر می‌کشد. فضای خانه که با خشت و گل توصیف شده، به دل‌زده بودن اشاره دارد، اما زیبایی دخترانه و وجودش می‌تواند به آن حال و هوا رنگ و بویی تازه ببخشد. در نهایت، شاعر به اهمیت و ضرورت عشق و شادی در زندگی اشاره کرده و می‌گوید که اگر باده‌ای در کار باشد، جان نیز برای آن شایسته است.
هوش مصنوعی: چهره‌ات مانند گنبد مینا زیبا و رنگی است و لبخندت مانند غنچه‌ای است که از مسیحا (شخصیتی نیکو و شفا دهنده) درس شادی و تبسم گرفته است.
هوش مصنوعی: فضای خانه با خشت و گل به نظر خواب‌آور و بی‌روح است. دختر گلسرخ آرزوی داشتن چادر زیبای مینا را در سر دارد.
هوش مصنوعی: دل من به شدت نیاز به کمک دارد و از گریه‌های عاشقانه‌ام در anguish فریاد می‌زند. این گل، که مثل ابر می‌ماند، نگاهی به لب دریا دارد.
هوش مصنوعی: اگر بوی پیراهن تندی به مشام برسد، می‌توان آن را نادیده گرفت؛ چون دشمنی که دنبال ماست، مانند چشمان زلیخا، وسوسه انگیز و فریبنده است.
هوش مصنوعی: این اشتیاق و ذوقی که از آفرینش به دست آمده، اگر جان انسان در عشق باده فدای آن شود، برایش جای توجیه دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ترکم امروز مگر رای تماشا دارد
که برون آمده آهنگ بصحرا دارد
طره چون غالیه گرد سمنش حلقه زده
خه بنام ایزد یارب که چه سودا دارد
لعل شکر شکنش پرده مرجان سازد
[...]
گل ز خرگاه چمن روی به صحرا دارد
سر می خوردن آن خرگه مینا دارد
سبزه چون تازگی افزود به سر سبزی سال
گلبن فتح مَلک سرّ ثریا دارد
تاج بخش ملکان شاه جوانبخت جوان
[...]
باز گل جلوه‌کنان روی به صحرا دارد
نوجوان است سر عیش و تماشا دارد
خار در پهلو و پا در گل و خوش میخندد
لطف بین کین گل نورستهٔ رعنا دارد
آب هر لحظه چو داود زره میسازد
[...]
آنکه منزل چو مه از برج ثریا دارد
در سخا دست چو کان و دل دریا دارد
مفخر آل کیان خسرو عادل هوشنگ
که به اقبال سکندر دل دریا دارد
آن جهانگیر جوانبخت که در روز مصاف
[...]
هر که دل در هوس آن بت رعنا دارد
گو درآ زود که بر دیده من جا دارد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.